Ελπίζω ρε συ Αλέξη να μην χάθηκε η ζωή σου άδικα. Ελπίζω το κεκραμμένο κράτος μας να πάψει να έχει ακράτεια και να αρχίσει κάτι να λειτουργεί σε αυτό. Μακάρι και ο Χειρουργός να μπορούσε να αλλάξει κάτι, κάνοντας κυριολεκτικά ή μεταφορικά λοβοτομή σε κάποιους οι οποίοι αλλιώς δεν διορθώνονται με τίποτα… Το Χειρουργείο, το μόνο που μπορεί να σου προσφέρει είναι αυτή η σελίδα. Μακάρι να μπορούσες να την διαβάσεις…


Φωτιά θα πέσει να μας κάψει!

Κάπως έτσι φαντάζομαι θα έλεγαν οι τράπεζες αν είχαν γλώσσα να μιλήσουν. Όλοι όσοι ρώτησα τι γνώμη έχουν για τις φλεγόμενες τράπεζες ήταν θετικότατοι πλην ελάχιστων εξαιρέσεων οι οποίοι ήταν παντελώς αδιάφοροι. Γιατί άραγε; Όταν σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο οι ελληνικές τράπεζες παρουσιάζουν την μεγαλύτερη κυκλοφορία, οι Έλληνες δεν θα πρέπει να χαίρονται για την πρόοδο των εγχώριων τραπεζών τους;
Μα όχι φυσικά! Πλέον, ακόμα και τα μικρά παιδιά έχουν μάθει το πώς λειτουργούν οι τράπεζες στην χώρα μας. Ως κράτος εν κράτει, οι τράπεζες παραβιάζουν προκλητικότατα όποιον νόμο τους εμποδίζει κυριολεκτικά να ληστεύουν τον κόσμο, καταπατώντας κάθε δικαίωμα στην αξιοπρέπεια χιλιάδων πολιτών κάνοντας κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακίνητης περιουσίας για ασήμαντα ποσά, πράγμα εντελώς παράνομο. Και ενώ οι τράπεζες στην Ελλάδα παρουσιάζουν κερδοφορία ακόμα και τις ημέρες της οικονομικής κρίσης όταν όλες οι τράπεζες του δυτικού κόσμου έχουν οικονομικές ζημίες, αυτές επιχορηγούνται με το ιλιγγιώδες ποσό των 28 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και βέβαια, την ώρα που το κράτος μοιράζει σφαίρες στους νέους, μοιράζει τα χρήματά του στις τράπεζες.
Μέσα σε όλα αυτά, το πραγματικά εντυπωσιακό νούμερο των 190 κατεστραμμένων τραπεζών στην ελληνική επικράτεια μόνο τις 3 πρώτες μέρες των επεισοδίων φαντάζει ως γεγονός απόλυτα αναμενόμενο, φυσιολογικό, για να μην πω και ευχής έργο! Και το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι ως και τα ΜΜΕ ενεθάρρυναν διακριτικά αυτό το ξέσπασμα του λαού πάνω στις άσχετες με το συγκεκριμένο περιστατικό τράπεζες. Μέσα σε όλα αυτά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών εντόπισα δύο παραφωνίες: Η μια, είναι προφανέστατη: Είδαμε μικρές επιχειρήσεις, ιδιωτικές περιουσίες, αυτοκίνητα και μηχανάκια, που επ ουδενί λόγω δεν θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν το «εχθρικό καπιταλιστικό σύστημα που εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους», να γίνονται παρανάλωμα του πυρός. Σας έχω μια εξήγηση πιο κάτω γι αυτό…
Η άλλη παραφωνία δεν ήταν καθόλου προφανής, αντίθετα εξέπληξε πολλούς. Είδαμε δυο τρεις τύπους, οι οποίοι με κίνδυνο της ζωής τους χρησιμοποίησαν τους πυροσβεστήρες που είχαν αγοράσει με δικά τους χρήματα για να σβήσουν την φωτιά που είχαν βάλει κάποιοι άλλοι σε μια τράπεζα! Γιατί ρε παιδιά; Πως θα ζεσταθούμε εμείς οι υπόλοιποι; Ε;


Κουκουλοφόροι στο Αμύνταιο.

Σεφτέ έκαναν οι μανάβηδες την Δευτέρα που μας πέρασε. Ένοπλοι κουκουλοφόροι επετέθησαν με κάθε λογής ζαρζαβατικά προκαλώντας ανάμεικτα συναισθήματα τρόμου και μειδιάματος στους αστυνομικούς. Ειδικά ο αστυνομικός που βιντεοσκόπησε το γεγονός και δέχτηκε γι’ αυτό ομαδική επίθεση κέτσαπ, σίγουρα θα ‘χει να το λέει. Φαντάζεστε να ήταν κάποιος που λίγο καιρό πριν να είχε μετατεθεί από τα ΜΑΤ των Αθηνών και ανακουφισμένος να έλεγε: «Ουφ, γλιτώσαμε από τους μπελάδες των διαδηλώσεων στις πόλεις»; Η χαρούμενη νότα στην ιστορία είναι ότι και οι δύο πλευρές έδειχναν να το απολαμβάνουν! Τώρα, γι’ αυτό το τελευταίο, ή με φόρτωσαν ανοησίες και φούμαρα οι πληροφοριοδότες μου, ή είναι όντως αλήθεια…
Παρακάτω ακολουθεί ντοκουμέντο που απεικονίζει τους κουκουλοφόρους με καλυμμένα τα πρόσωπα και τις τσάντες τους γεμάτες με βόμβες μολότοφ, την στιγμή της επίθεσης στο Αστυνομικό Τμήμα Αμυνταίου.




Κουκουλοφόροι στο Αμύνταιο Νο 2

Φαίνεται ότι κάποιος δεν ήταν ικανοποιημένος από τα ζαρζαβατικά που πετάχτηκαν στο αστυνομικό τμήμα του Αμυνταίου, γι’ αυτό και έβγαλε φήμη ότι κουκουλοφόροι από την Πτολεμαΐδα θα έρθουν να τα κάνουν γυαλιά καρφιά στο Αμύνταιο με αποτέλεσμα πολλοί Αμυντιώτες έντρομοι φυγάδευσαν τα αυτοκίνητά τους από το κέντρο! Άλλη όρεξη δεν είχαν οι Πτολεμαϊδιώτες, θα έρχονταν καραβάνι να τα σπάσουν εδώ και θα έφευγαν μετά ξανά σπίτι τους σαν μια ωραία παρεούλα. Θα ήθελα να ήξερα ποιος πονηρούλης ξεφούρνισε τέτοια φήμη! Τον φαντάζομαι να χασκογελά εις βάρος πολλών εκεί στο κέντρο…


Αυτή είναι κυβέρνηση!

Ε ναι βέβαια, η Νέα Δημοκρατία είναι η μόνη κυβέρνηση που καταφέρνει να ξυπνήσει τον κοιμισμένο Έλληνα! Και επί Μητσοτάκη και τώρα, κατάφερε να τον σηκώσει από τον καναπέ του και να τον κατεβάσει τους δρόμους. Λίγο το έχετε; Άσε που κατάφεραν να κάνουν την Αθήνα σαν το Παρίσι.
Το φόρτε τους όμως είναι άλλο: Πριν ενάμισι χρόνο, σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες φωτιές στην Ελλάδα των τελευταίων 100 ετών. Φέτος, σημειώθηκαν τα σοβαρότερα επεισόδια στην Ελλάδα των τελευταίων 100 ετών! Αυτή η κυβέρνηση είναι για μεγάλα πράγματα τελικά.

Υ.Γ. Και μετά θα λέει ο Γιωργάκης ότι παρέλαβε καμένη γη!


Αποζημίωση.

Διαβεβαιώνουνε λέει ότι θα δοθεί αποζημίωση για τις κατεστραμμένες περιουσίες. Το βέβαιο είναι ότι θα πάρουν. Θα πάρουν αυτό που πήραν και οι πυρόπληκτοι της Πελοποννήσου.


Κουράγιο αδέρφια!

Είναι αμέτρητοι. Είναι ο Καλτεζάς, είναι ο μικρός Αλέξης, είναι ο Σέρβος στην Θεσσαλονίκη και δεκάδες άλλοι θύματα εξοστρακισμών ή εξοστρακισμένων εγκεφάλων. Κουράγιο αδέλφια ένστολοι, καμια δεκαριά ακόμη εκατομμύρια απέμειναν σε αυτήν την χώρα! Υπομονή, θα τους εξοστρακίσουμε όλους.


Προϋπολογισμός του τρόμου.

Λαυράκια από τον προϋπολογισμό για την Ελληνική Αστυνομία: 10% μείωση στην σχεδόν ανύπαρκτη εκπαίδευση των αστυνομικών εν συγκρίσει με πέρυσι, 11% αύξηση στην αγορά οπλισμού… Γιατί άραγε; Προετοιμάζονται για κάτι;


Η Μεγάλη Αλήθεια

Την μεγάλη αλήθεια την είπε ο ανεΠροκόπης Παυλόπουλος: «Οι κουκουλοφόροι εκτίθενται».Ίσως γι αυτό η αστυνομία άφηνε ανενόχλητους, ανοίγοντας τον δρόμο σε πολλές περιπτώσεις σύμφωνα με μαρτυρίες πολλών, τους κουκουλοφόρους να καίνε ότι βρίσκουν μπροστά τους. Ίσως γι αυτόν τον λόγο και να εμφανίστηκαν φωνές που μιλούσαν για κουκουλοφόρους – προβοκάτορες του κράτους, οι οποίοι κατέστρεφαν οτιδήποτε έβρισκαν μπροστά τους, αποδίδοντας τις ευθύνες στους δικαίως εξεγερμένους νεαρούς. Η εξέγερση βόλεψε με την ύπαρξή της στην αρχή μπας και ξεχαστεί το Βατοπέδιο και η ψήφιση του προϋπολογισμού, και εύκολα μπόρεσε να αμαυρωθεί με προβοκάτορες του κράτους όταν εκπλήρωσε τον σκοπό της. Θεωρίες συνομωσίας; Ίσως! Ίσως όμως και όχι… Όπως και να ’χει όμως, ζουμάροντας η καλή μας τηλεόραση μόνο στις σπασμένες βιτρίνες, απομάκρυνε τον κόσμο από το πραγματικό γεγονός: Την εξέγερση του κόσμου που βρήκε την αφορμή που περίμενε για να ξεσπάσει, στον άδικο χαμό ενός νέου παιδιού.


Υ.Γ.

Όταν σε αυτήν την χώρα το μόνο που λειτουργεί είναι η ρεμούλα και η ατιμωρησία, όταν το μόνο που βλέπεις στην τηλεόραση είναι το πώς κατάφεραν κάποιοι επιτήδειοι να πλουτίσουν εις βάρος του λαού, όταν διεφθαρμένες κυβερνήσεις βρίσκουν Σανίδα σωτηρίας στην διεφθαρμένη δικαιοσύνη, όταν ακόμα και το Άγιο Όρος, το αποκαλούμενο «περιβόλι της Παναγίας», κάποιοι το καταντήσανε κήπο με αγκάθια, όταν το ηθικό στήριγμα του λαού, η εκκλησία, αποδεικνύεται ότι είναι βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στα σκατά, τότε τι άλλο αξίζει σε αυτήν την χώρα από το να γίνει στάχτη;

Μια μικρή χώρα με μεγάλους πολίτες και μικρούς ηγέτες.

Εδώ και πολλά χρόνια, μια ομάδα πολιτών από το Δίστομο, ένα χωριό που οι κάτοικοί του σφαγιάστηκαν από τους Ναζί, μας δείχνει τι σημαίνει αξιοπρέπεια και αυτοσεβασμός. Διεκδικούν τις αποζημιώσεις που δικαιούνται για τις ναζιστικές θηριωδίες. Για την ακρίβεια, διεκδικούν τις αποζημιώσεις που δεν τόλμησαν να ζητήσουν οι μικρούληδες πολιτικοί μας.
Να λοιπόν τι κάνουν: Ξεκίνησαν ένα πολυετή δικαστικό αγώνα με πολλά εμπόδια. Αφού κέρδισαν τον δικαστικό αγώνα επί ελληνικού εδάφους όπου τους επιδικάστηκε αποζημίωση 28 εκατομμυρίων ευρώ από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Λιβαδειάς, ζήτησαν τα λεφτά που δικαιούνται. Επειδή όμως η γερμανική κυβέρνηση αρνείται να πληρώσει τις αποζημιώσεις, η λύση είναι η αναγκαστική εκτέλεση της απόφασης με κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων της Γερμανίας επί ελληνικού εδάφους. Όμως, στην χειραγωγούμενη Ελληνική Δικαιοσύνη, γι αυτήν την ιστορία απαιτείται η άδεια του υπουργού δικαιοσύνης! Ο υπουργός της ελληνικής αδικαιοσύνης λοιπόν, για να μην δυσαρεστήσει της Γερμανική κυβέρνηση η οποία πιέζει για να μην πληρώσει, δεν δίνει την απαιτούμενη και αυτονόητη άδεια.
Τότε, οι πραγματικά μεγάλοι αυτοί πολίτες, έχοντας ειδοποιήσει εγγράφως τον υπουργό δικαιοσύνης για τις ενέργειες που θα ακολουθούσαν, προσέφυγαν σε δικαστήριο της Ιταλίας! Εκεί, δεν είναι αναγκαία η άδεια του υπουργού δικαιοσύνης. Τελικά, το αποτέλεσμα είναι ότι το Εφετείο της Φλωρεντίας όπου προσέφυγε η Γερμανική κυβέρνηση ασκώντας έφεση αφού έχασε και την δίκη στην Ιταλία, πήρε απόφαση η αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου να είναι άμεσα εκτελεστή. Δηλαδή, αν η κυβέρνηση της Γερμανίας αρνηθεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, θα κατασχεθούν περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας επί Ιταλικού εδάφους για να αποζημιωθούν έλληνες πολίτες.
Αφού η χώρα μας δηλαδή αδυνατεί να προστατεύσει τους πολίτες της, κάποια άλλη χώρα το αναλαμβάνει! Και για να είμαστε αντικειμενικοί, δεν είναι μικρός ο υπουργός μόνο αυτής της μικρής κυβέρνησης. Το ίδιο μικρός ήταν και ο υπουργός της μικρής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Από τότε υπάρχει αυτή η υπόθεση… Το ελπιδοφόρο αυτής της ιστορίας είναι ότι σε μια μικρή χώρα, με τις μικρούλες κυβερνήσεις της και με τους μικρούληδες πολιτικούς που κυβερνούν αυτήν την χώρα, δεν παύουν να βγαίνουν πολίτες με μεγάλο ανάστημα και οι οποίοι διεκδικούν το αυτονόητο: την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.


Όταν εσείς κάνατε γκάλοπ...

Πως φαίνονται οι ερασιτέχνες των εταιρειών δημοσκοπήσεων. Όταν οι δύο πιο ευφάνταστες ερωτήσεις τους στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια ήταν: «Ποιον θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό» και «Ποιο κόμμα πιστεύετε ότι θα κερδίσει τι επόμενες εκλογές», εκεί στις ΗΠΑ, κάνανε μια απλούστατη ερώτηση: «Πως πανηγυρίσατε την νίκη του Ομπάμα;». Το εντυπωσιακό δεν είναι στην ερώτηση, αλλά στο αποτέλεσμα, το οποίο όμως περίμεναν ότι θα βγει! Η απάντηση ήταν «σεξ»! Και βέβαια, τώρα περιμένουν αύξηση των γεννήσεων και βελτίωση της οικονομίας από το συγκεκριμένο γεγονός. Πηδάτε να σωθούμε δηλαδή.


Η Ελλάδα αλώβητη από την οικονομική κρίση.

Νομίζετε ότι είναι ανέκδοτο ε; Και όμως έχει μια δόση αλήθειας, έστω και μισής. Οι πιο προοδευμένες χώρες, έχοντας υιοθετήσει πιο προοδευμένα οικονομικά τερτίπια, βρέθηκαν πιο εκτεθειμένες. Στην Ελλάδα δεν έφτασαν αυτά τα κόλπα γιατί ήταν πολύ νωρίς για εμάς. Γι αυτό και θα την βγάλουμε πιο εύκολα, και όχι όπως λέει ο αλογομούρης ότι ήμασταν ως χώρα προετοιμασμένη για την κρίση που ερχόταν.


Κελί με κελί διαφέρει;

Όταν ήμουν στο δημοτικό, πρωτοάκουσα την λέξη «κελί» και τις δύο κυριολεκτικές σημασίες της: Κελί της φυλακής και κελί του μοναστηριού. Προφανώς έλεγα τότε, και τα δύο είναι μικρά, λιτά, σκοτεινά κλπ. Προσπάθησα να τα ξεχωρίσω στο μυαλό μου ώστε να μην μπερδεύομαι κάθε φορά που ακούω την λέξη «κελί». Λίγο αργότερα άρχισα να μαθαίνω ότι τα κελιά της φυλακής μπορεί να μην είναι και τόσο λιτά. Σήμερα, ακούω περί κελιών σε μοναστήρια και άρχισα πάλι να μπερδεύομαι, γιατί απ’ ότι φαίνεται υπάρχουν κελιά μοναστηριών που δεν έχουν καμία σχέση με την λιτή ζωή που μου έμαθαν στο σχολείο… Ρε δάσκαλε, μήπως δεν μου τα έμαθες καλά;
Και μια που έμπλεξα τα σχολεία με τα μοναστήρια, δέστε τι μπλούζα μου έστειλε ένας καλός φίλος.

Τα φοβικά σύνδρομα της Παιδείας μας.

"Τα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα πρέπει να αφήσουν πίσω τα «φοβικά σύνδρομα»,
καθώς έχουν τις υποδομές, το ανθρώπινο δυναμικό και τη χρηματοδότηση
προκειμένου να κερδίσουν τη μάχη της ποιότητας."
Αυτά τα ανεκδιήγητα είπε ο Υπ. Παιδείας, Ευριπίδης Στυλιανίδης.
Την ίδια στιγμή, το ΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ, έχει βάλει λουκέτο, γιατί το ίδρυμα δεν έχει χρήματα για να πληρώσει, ούτε τα βασικά αναλώσιμα είδη που χρειάζονται
για τα εργαστήρια τους οι φοιτητές ενώ το κλάμα του Στυλιανίδη θα φτάσει ως το γόνατο όταν μάθει ότι συν τοις άλλοις το εν λόγω ίδρυμα δεν έχει χρήματα για να πληρώσει ούτε και τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας ακόμα λειτουργούν, όταν η δεύτερη χώρα που δίνει τα λιγότερα χρήματα για την παιδεία στην Ευρώπη (η Ισπανία) δίνει λίγο παραπάνω από τα διπλάσια χρήματα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα για κάθε αναλογούντα φοιτητή.


Ξύπνα κ. Υπουργέεε, μας πιάσανε!

Σύμφωνα με καταγγελία του Υπ. Παιδείας κ. Στυλιανίδη, κατά τη διάρκεια συζήτησης ερωτήσεων για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, ο Αλέκος Αλαβανος και ο ΣΥΡΙΖΑ, το 2002 καλούσε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει τη σχετική κοινοτική οδηγία για την ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων αλλά μετά, βλέποντας την αντίδραση του κόσμου, άλλαξε στάση... Μάλιστα, ο Ευριπίδης Στυλιανιδης, είπε ότι αφαιρέθηκαν οι σχετικές αναφορές από την ιστοσελίδα του κόμματος και κάλεσε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσει συγνώμη από τους οπαδούς του κόμματός του που διαδηλώνουν στους δρόμους.
Είναι προφανές ότι ο κύριος υπουργός κοιμάται! Αυτή η πρόταση του κ. Αλαβάνου είναι ακόμα πιο αληθινή! Και μάλιστα, το κόμμα του που πρωτοστατεί στις διαδηλώσεις ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας μας, είχε ψηφίσει στην Ευρωβουλή υπέρ των ακραίων νεοφιλελεύθερων θέσεων για ιδιωτικοποίηση της παιδείας. Η ψήφιση υπέρ της ιδιωτικοποίησης της παιδείας από τον ευρωβουλευτή τότε Αλέκο Αλαβάνο φαίνεται και στην ιστοσελίδα των πρακτικών του Ευρωκοινοβουλίου!
Τώρα το θυμήθηκε ο κ. υπουργός αυτό ή απλά τώρα ξύπνησε;


Ένας μαύρος πρόεδρος από τον οποίο περιμένουμε να δούμε μια άσπρη μέρα…

Όλη η ανθρωπότητα πανηγύριζε την εκλογή του Ομπάμα ως προέδρου της Αμερικής.
Ελπίζουμε στην αλλαγή. Ίσως να την φέρει ίσως όχι. Το πιθανότερο είναι ότι θα εξακολουθήσει να υπηρετεί τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και η μόνη αλλαγή που θα δούμε είναι να μας βομβαρδίζει ένας μαύρος αντί ενός λευκού. Δεν αναρωτιέμαι αν θα είναι καλύτερος του Μπους, φαντάζομαι ότι κανείς σε ολόκληρο τον πλανήτη δεν έχει αναρωτηθεί περί αυτού. Θα είναι άραγε έστω και μόνο 10% από αυτό που έχει ανάγκη η ανθρωπότητα;



Αυτή η χώρα με ανεβάζει!

Μου ανεβάζει κυρίως την πίεση, την απελπισία και την ανασφάλεια.
Όταν τα τραπεζικά επιτόκια πέφτουν πανευρωπαϊκά, στην Ελλάδα ανεβαίνουν!
Και ενώ το πετρέλαιο έχει πέσει στα 57 δολάρια το βαρέλι, η ΔΕΗ επιβάλλει ρήτρα καυσίμου ζητώντας αύξηση στα τιμολόγια 5%! Και ενώ γίνονται όλ’ αυτά, εγκρίθηκε στους βουλευτές μας και άλλη αύξηση! Εγώ πότε θα δω αύξηση στην τσέπη μου και μείωση στην πίεσή μου; Όλο το αντίθετο γίνεται…


Ανεβάστε με κι άλλο!

Και ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει τους τραπεζίτες να πάρουν την απίστευτη επιχορήγηση την οποία αρνούνται γιατί θέλουν ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους για την πάρτη τους, και ενώ η (κάθε) κυβέρνηση χαρίζει απίστευτα ποσά στην εκκλησία είτε παράνομα είτε νομιμότατα, οι πυρόπληκτοι του θλιβερού εκείνου καλοκαιριού βγήκαν ξανά στους δρόμους ανά χιλιάδες, για να διεκδικήσουν αυτά τα οποία προεκλογικά τους είχε υποσχεθεί η Νέα Δημοκρατία.



Τα στραβά αγγούρια, ποιος τ’ αγοράζει;

Δεν είναι ανέκδοτο, μήτε Πρωταπριλιά! Μια ιστορική απόφαση από την ευρωπαϊκή επιτροπή! H Κομισιόν δεν θέλει φρούτα και λαχανικά ομοιόμορφα... Σίγουρα μια ιστορική στιγμή στην ευρωπαϊκή μαναβική, αποτελεί η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πως ανατέλλει, όπως είπε και η Επίτροπος Γεωργίας κυρία Μαριάν Φίσερ Μπελ, «μια νέα εποχή για τα στραβά αγγούρια και τα χοντρά καρότα».
Χρόνια τώρα, στην Ευρώπη τα αγγούρια είναι ίσια(!), τα καρότα λεπτά και γενικώς τα φρούτα και λαχανικά υπόκεινται σε περιορισμούς μεγέθους και σχήματος, για τη διευκόλυνση, της συσκευασίας, μεταφοράς και εμπορίας τους και ό,τι δεν έχει τη δέουσα μορφή απλώς δεν πωλείται(!). Σε πολύμηνη διαμονή του Χειρούργου στην Δανία, επιβεβαιώθηκε αυτό με αρκετά αστείο τρόπο. Όμως οι καιροί αλλάζουν και μαζί τους αλλάζουν τα ζαρζαβατικά και, κυρίως οι νόμοι. Έτσι, ήρθε το μυαλό στο κεφάλι μερικών εκεί στην επιτροπή και ανακοινώθηκε η κατάργηση από τον ερχόμενο Ιούλιο, των προδιαγραφών για το μέγεθος και το σχήμα των φρούτων και λαχανικών, επικαλούμενη την αύξηση των τιμών των τροφίμων, τη γενικότερη οικονομική κρίση, την πάταξη της γραφειοκρατίας και, εν τέλει, την κοινή λογική και τη διαπίστωση της Μπελ ότι «τέτοια θέματα δεν θα έπρεπε να ρυθμίζονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο». Βέβαια, εσείς μπορεί να νομίζετε ότι μπήκε το μυαλό στο κεφάλι τους αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς. Απλά, έγινε μια μικρή αρχή. Με λίγα λόγια, από τα 36 φρούτα και λαχανικά που περιλαμβάνει η απόφαση, τα δέκα, εφόσον δεν πληρούν τις καταργούμενες προδιαγραφές, θα πρέπει να φέρουν ειδική σήμανση ότι δεν αγγίζουν τη μορφολογική τελειότητα και κανονικά θα έπρεπε να γίνουν κονσέρβα! Τα 10 ζαρζαβατικά που θα πρέπει να φέρουν ειδική σήμανση είναι τα μήλα, τα εσπεριδοειδή, τα ακτινίδια, τα μαρούλια, τα ροδάκινα και τα νεκταρίνια, τα αχλάδια, οι φράουλες, οι πιπεριές, τα επιτραπέζια σταφύλια και οι ντομάτες. O tempora, o mores.



Είμαστε για το άσυλο;

Ε αφού παραδοσιακά επ’ ευκαιρία της 17ης Νοεμβρίου θα ξεκινήσει η συζήτηση για το αν θα πρέπει να καταργηθεί το άσυλο του Πανεπιστημίου μετά από τα παραδοσιακά (και πραγματικά επιθυμητά από την εκάστοτε κυβέρνηση) επεισόδια του Πολυτεχνείου, εγώ προτείνω το πρώτο άσυλο που θα καταργηθεί να είναι το βουλευτικό.

Ο σύντροφος Μπούς και οι σύντροφοι νεοφιλελεύθεροι.

Σε μια σπαρταριστή, όσο και αληθινή δήλωση προέβη ο πραγματικά χαρισματικός στι επιθέσεις του Ούγκο Τσάβες, πρόεδρος της Βενεζουέλας. Σχολιάζοντας το νέο προσανατολισμό των ΗΠΑ – όπως και της Ευρώπης – για μερική κρατικοποίηση τραπεζών που κινδυνεύουν με χρεοκοπία, ο Τσάβες αποκάλεσε τον αμερικανό ομόλογό του Τζορτζ Μπους«σύντροφο» και «σκληροπυρηνικό αριστερό». «Ο Μπους τοποθετείται πιο αριστερά από εμένα πλέον. Ο σύντροφος Μπους ανακοίνωσε ότι θα αγοράσει μετοχές ιδιωτικών τραπεζών» είπε αστειευόμενος ο Τσάβες, μιλώντας σε διανοούμενους από τη Βενεζουέλα και άλλες χώρες.
Ο Τσάβες, όντας αριστερός (πραγματικός, όχι γιαλαντζί) εφαρμόζει αριστερή πολιτική εθνικοποιήσεων διαφόρων σημαντικών επιχειρήσεων της χώρας του όπως πετρελαϊκές εταιρείες, τράπεζες κλπ. Στις χώρες όπου θριαμβεύει ο (άγριος πλέον) καπιταλισμός, οι αγορές είναι πλήρως απελευθερωμένες χωρίς καμία κρατική παρέμβαση. Δηλαδή το κράτος, αφήνει τους οικονομικά ισχυρούς να κάνουν ότι θέλουν στο όνομα της απελευθερωμένης αγοράς. Το κράτος δεν συμμετέχει και δεν παρεμβαίνει καθόλου. Αν και πραγματικά απάνθρωπο, έχει μια λογική. Τώρα όμως που ζορίζονται οι τράπεζες με την κρίση που οι ίδιες προκάλεσαν από την μεγάλη λαιμαργία τους κατακλέβοντας τον κόσμο υπερχρεώνοντάς τον, έρχονται και αναιδέστατα ζητούν την κρατική παρέμβαση! Πλήρης εφαρμογή του «Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου»!



Μια μοναδική ιστορία στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας!

Πρόκειται για την απίστευτη πράξη της κυβέρνησης να αποχωρήσει από την βουλή στην συνεδρίαση της Προανακριτικής επιτροπής, η οποία μέσω της μυστικής (άρα και βολικής για τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας) ψηφοφορίας ήταν βέβαιο ότι θα ψήφιζε εναντίον του Ρουσόπουλου. Προκειμένου λοιπόν να αποφύγει την πρώτη της ήττα η κυβέρνηση, κατέφυγε σε ένα κόλπο που εκ πρώτης όψεως φαίνεται καλό. Έφυγε από τα έδρανα της βουλής, αφήνοντας την αντιπολίτευση να ψηφίσει ότι θέλει! Ως τώρα, η εκάστοτε αντιπολίτευση, όταν είναι κάθετα αντίθετη σε ένα νομοσχέδιο το οποίο είναι βέβαιο ότι θα ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία, αποχωρεί από την αίθουσα, αφήνοντας την κυβέρνηση να ψηφίσει έναν νόμο, τον οποίο έτσι κι αλλιώς θα ψήφιζε. Τώρα συνέβη το πρωτοφανές! Η κυβέρνηση αποχώρησε από την ψηφοφορία θεωρώντας (μάλλον δικαίως) ότι θα βγει χαμένη. Με λίγα λόγια η κυβέρνηση λειτούργησε ως τυπική αντιπολίτευση, δίνοντας μάλιστα την ευκαιρία στον Ευάγγελο Βενιζέλο να ξεσπαθώσει λέγοντας ότι η κυβέρνηση παρέδωσε την βουλή στην αντιπολίτευση.
Μπορούσε να κάνει αλλιώς; Στο σημείο που αφέθηκε να φτάσει η κατάσταση, δεν μπορούσε να γίνει τίποτα διαφορετικό. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ο Πρωθυπουργός, ενήργησε ως ντόμπρος άντρας που δεν θέλει να «πουλήσει» τον φίλο του Ρουσόπουλο και αυτό είναι προς τιμήν του. Ενήργησε όμως και ως δειλός και καθόλου έξυπνος ασθενής, ο οποίος, αφού αγνόησε τις προειδοποιήσεις των γιατρών για την μολυσμένη πληγή στο χέρι, και αφού αυτή δημιούργησε σοβαρή γάγγραινα, αυτός, από φόβο ή απερισκεψία, αρνήθηκε να κόψει το χέρι με αποτέλεσμα ολόκληρος ο οργανισμός να κινδυνεύει από «πτώση».



Μια μικρή πλην εντυπωσιακή παρατήρηση.

Όντας κοντινός παρατηρητής του γεγονότος, μπορώ να επιβεβαιώσω το αληθές της ιστορίας. Γράφω για τον τρόπο που λειτουργεί η υπηρεσία ηλεκτροφωτισμού της πόλης μας. Κάποιος συμπολίτης μας τηλεφώνησε στην υπηρεσία ζητώντας ευγενέστατα και φιλικότατα να αλλαχθεί η λάμπα από την κολώνα που φωτίζει την γειτονιά του. Η φωνή από την άλλη πλευρά της γραμμής, ευγενέστατα και φιλικότατα του απήντησε ότι θα γίνει σύντομα. Ο φίλος συνδημότης λοιπόν, όση ώρα συνομιλούσε με τον υπάλληλο της υπηρεσίας, αναρωτιόταν αν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να γίνει η δουλειά του, αφού δεν έκανε το προφανές, να πάρει δηλαδή τον αντιδήμαρχο και προϊστάμενο της υπηρεσίας και να του ζητήσει την επιθυμητή αλλαγή της λάμπας. Πως είναι δυνατόν να γίνει η δουλειά μου, αναρωτήθηκε, αν δεν ενημερώσω τον προϊστάμενό τους ώστε να τους διατάξει για να πάνε; Και όμως! Χωρίς καμία μεσολάβηση ανάμεσα στον πολίτη και τους υπαλλήλους (και αυτό είναι προς τιμήν των υπαλλήλων), η αλλαγή έγινε σε δύο μόλις εργάσιμές ημέρες!


Ο Χειρούργος στον τάφο και ο απειλών στην φυλακή;

Εδώ και λίγο καιρό έχει δημιουργηθεί ένας αχταρμάς, ένα χυλός καλύτερα θα έλεγα, ο οποίος μοιάζει σαν μια συνταγή βγαλμένη από κινηματογραφική ταινία. Η συνταγή λοιπόν περιέχει ολίγον από μήνυση, μια σκελίδα τσαμπουκά, αντί για μαυροπίπερο ολίγη από «απαγορευμένους καρπούς και άνθη» για να είναι και λίγο πικάντικη, και βέβαια, μπόλικη δόση από εξύβριση και απειλές κατά ζωής.
Ο Χειρούργος εδώ και λίγο καιρό έχει φτάσει κοντά σε πιθανότατη υπόθεση διαφθοράς και έχει δεχτεί γι’ αυτό επανειλημμένα απειλές κατά της ζωής του τόσο κατά πρόσωπο όσο και τηλεφωνικά. Το ηθικό ανάστημα του Χειρουργού όμως, δεν του επιτρέπει να κιοτέψει στα δύσκολα. Κάποιες φορές, αξίζει να ζούμε για τα πιστεύω μας κι ας είναι η φωτιά τους να μας κάψει. Κάποιες φορές, φτάνουμε σε ένα σημείο όπου θα πρέπει να διαλέξουμε αν θα πουλήσουμε την ψυχή μας καταπίνοντας την αξιοπρέπεια μας υποκύπτοντας συμβιβαζόμενοι ή αν τελικά θα υψώσουμε ανάστημα αγνοώντας τις όποιες απειλές και μπούμε στο καμίνι της φωτιάς. Όντας λοιπόν ακόμα νέος και αφού νιώθω ζωντανός και πάνω απ’ όλα ήρεμος, περνάω το κατώφλι. Venceremos.

Το εντυπωσιακό αλισβερίσι της Μονής Βατοπεδίου Α.Ε. με την Κυβέρνηση Ε.Π.Ε.

Τον Δεκέμβριο του 2005, ανταλλάσσονται 73 ακίνητα του ελληνικού Δημοσίου με τις παραλίμνιες εκτάσεις της λίμνης Βιστωνίδας.

Τον Απρίλιο του 2006, επιστρέφονται από τη Μονή 18 από τα προηγούμενα ακίνητα, για να της δοθούν 20 άλλα ακίνητα του ελληνικού Δημοσίου.

Τον Απρίλιο του 2007 και τον Μάρτιο του 2008, ανταλλάσσονται 121 ακίνητα του ελληνικού Δημοσίου με χιλιοστά εξ αδιαιρέτου του νερού της λίμνης Βιστωνίδας!

Υπάρχουν περιπτώσεις όπου πριν ακόμα το Δημόσιο δώσει τα οικόπεδα στο Βατοπέδι, το Βατοπέδι τα είχε δώσει ξανά στο Δημόσιο για να πάρει άλλα που το εξυπηρετούσαν περισσότερο! Συγκεκριμένα, στις 26/4/2007 η ΚΕΔ έδωσε κάποια οικόπεδα στο Βατοπέδι, ενώ η Μονή ένα μήνα πριν, στις 27/3/2007 τα είχε παραχωρήσει ξανά στο ελληνικό Δημόσιο!

Και τέλος, τον Ιούλιο του 2007, η Μονή Βατοπεδίου επιστρέφει στο ελληνικό Δημόσιο 95 ακίνητα απ αυτά που της είχαν δοθεί με προηγούμενες πράξεις, για να πάρει τα 13 κτίρια του Ολυμπιακού Χωριού!

Υ.Γ. Με τρώει να αλλάξω τα πέντε τελευταία γράμματα της ονομασίας της αμαρτωλής μονής με ομόηχη λέξη επτά γραμμάτων, αλλά δεν χρειάζεται να το κάνω. Άλλοι το έκαναν για μένα…


Συνάντηση μοναχών στις Πρέσπες.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου, στις Πρέσπες πραγματοποιήθηκε η πρώτη Πανελλήνια συνάντηση μοναχών. Λέτε μετά την Βιστωνίδα να ήρθε η σειρά των Πρεσπών;


Μαθήματα δημοκρατίας στα ελληνικά σχολεία.

Προ λίγων ημερών διεξήχθησαν οι μαθητικές εκλογές στα σχολεία. Ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα Αγωγής του Πολίτη απέτυχε παταγωδώς, τουλάχιστον στο σχολείο που βρίσκεται πλησίον της εργασίας μου. Με το έτσι θέλω λοιπόν, οι πέντε που θεωρούσαν ότι αυτοί δικαιούνται να βρεθούν στο πενταμελές μαθητικό συμβούλιο της τάξης τους, απλά μοίρασαν τις θέσεις μεταξύ τους χωρίς εκλογές! Τι ψηφοδέλτια και λοιπές λαϊκούρες σου λέει, άντε να τελειώνουμε!

Στην αρχή εξοργίστηκα, απογοητεύθηκα και βυθίστηκα σε σκέψεις για το που βαδίζουμε, τι γενιά είναι αυτή που έρχεται και τα συναφή. Αφού όμως γίνονται τα ίδια και στην διακυβέρνηση της χώρας και εμείς οι μεγαλύτεροί τους δεν κάνουμε απολύτως τίποτα για να το σταματήσουμε αυτό, ευνόητο δεν είναι να έρθει και στην αυλή μας αυτό που δεν εμποδίσαμε να έρθει όταν το είδαμε από μακρυά;


Που πας ρε Καραμήτρο!

Πήγε ο κακομοίρης ο Κυριάκος να κάνει κι αυτός μια (ακόμη) λαμογιά, και έμπλεξε! Την περίοδο 2001 – 2003 (επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. δηλαδή), τοποθετήθηκε ο Κυριάκος διευθύνων σύμβουλος στην IVEN, θυγατρική εταιρεία της Εθνικής Τράπεζας. Κάπου τα πράγματα δεν πήγαν «κατ’ ευχήν» για τον Κυριάκο και την παρέα του, και τελικά οι εισαγγελικές αρχές έχουν ασκήσει δίωξη εναντίον του Δ.Σ της IVEN, και έχουν υποβάλει αίτημα για άρση της ασυλίας του κ. Μητσοτάκη!

Πρέπει να κυνηγηθεί και να τιμωρηθεί ο Κυριάκος; Ότι και να κάνουμε χαμένοι θα βγούμε! Αν δεν πάθει τίποτα, θα ξεθαρρέψει και τότε αλίμονο μας! Αν διωχθεί, θα συνηθίσει και θα του φαίνεται προπόνηση για μεγαλύτερα κόλπα. Όπως όταν μπαίνει κάποιος στην φυλακή για μικροκλοπές και βγαίνει λήσταρχος με πτυχίο αποφοίτησης!
Τι τα θέλετε; Είναι να μη σου τύχει κροκόδειλος στο αυγό που αγόρασες νομίζοντας ότι είναι από κότα. Μεγαλώνουν τα σαγόνια, μεγαλώνει και η μάσα

Τελικά θα παντρευτούνε τα παιδιά;

Έχουμε τώρα το ΠΑΣΟΚ και τον Συνασπισμό που υποτίθεται ότι συζητούν περί συνεργασίας. Μια ο ένας λέει όχι, μια ο άλλος.
Εντωμεταξύ, γνωρίζουν και οι δυο τους ότι αν συνεργαστούν κάνουν κυβέρνηση αλλά πρέπει να πείσουν και τους ψηφοφόρους, κυρίως του Συνασπισμού. Οπότε τι κάνουν; Απλά συζητούν κάνοντας φλερτάκι τύπου: «Το Σάββατο μπορείς; -Όχι όχι», «Την Κυριακή μπορείς; -Μπορώ μπορώ. –Αλλά δεν μπορώ εγώ!» που λέει και το τραγούδι.
Το σκεπτικό είναι να βάλουν τους αρνητικούς σε σκέψη ώστε σιγά σιγά να το συνηθίσουν ως ιδέα και να το αποδεχτούν. Στο τέλος θα τους αρέσει κι όλας!
Η κοροϊδία πάει σύννεφο ή η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού; Εσείς αποφασίζετε!



Είπατε τίποτα;

Μια χώρα που έχει αποφασίσει να πάει μπροστά και μια χώρα που έχει αποφασίσει να μείνει πίσω.
Έχοντας διαπιστώσει η Αλβανική κυβέρνηση ότι τα τιμολόγια των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας είναι υψηλά, αποφάσισε να δώσει και τέταρτη άδεια λειτουργίας δικτύου κινητής τηλεφωνίας ούτως ώστε να αυξηθεί ο ανταγωνισμός. Και μάλιστα, θα προκηρυχθεί διαγωνισμός γι αυτό! Ταυτόχρονα, σκοπεύει να επιβάλλει την μείωση των τιμών επειδή ακριβώς θεωρεί ότι είναι υπερβολικά υψηλές.
Όπως στην Ελλάδα δηλαδή…


Σχολή σκανδάλων.

Παγκόσμια αναγνώριση της χώρας μας για άλλη μια φορά. H βρετανική εφημερίδα Economist, στις 11 Σεπτεμβρίου έκανε ένα πολύ θλιβερό σχόλιο για την κυβέρνηση της χώρας μας. Αφού έγραψε για την χειραγώγηση της δικαιοσύνης και την μη παραπομπή στην δικαιοσύνη κανενός από τους τόσους πρωτεργάτες σκανδάλων, ανέφερε την απόλυση του Ζορμπά και το κουκούλωμα του πορίσματος για τα δομημένα ομόλογα. Ο τίτλος του άρθρου; «Ελληνική Κυβέρνηση, σχολή σκανδάλων». Και εις ανώτερα!



Madonna mia!

Άντε, για μια φορά ας γίνουμε STAR κι εμείς. Τι κουτσομπολιό έχουμε; Το Αμύνταιο έστειλε δύο αντιπροσώπους, οι οποίοι πέρασαν φανταστικά, στην συναυλία της Μαντόνα, και μάλιστα στις θέσεις VIP! Και μάλιστα, ξεκίνησαν εν μέσω απεργίας των τελωνειακών, με ολόκληρη την Ελλάδα στεγνωμένη από βενζίνη και αυτοί καταφέρνανε και βρίσκανε καύσιμα να συνεχίσουν τον δρόμο τους! Τα πιο πικάντικα είναι ότι δίπλα στον έναν καθόταν η Τζένη Μπαλασινού της οποίας εντελώς τυχαία (δίνει όρκο λέει) ακούμπησε τον πισινό της με το δεξί του χέρι. Δεν λέει να το πλύνει από τότε! Ποιός είναι αυτός; Θα τον αναγνωρίσετε από το μαύρο άπλυτο δεξί του χέρι!



Δώστε πρέζα στο λαό.

Αυτό κι αν είναι νέο! Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Κεφαλογιάννης καταδικάστηκε σε 12μηνη φυλάκιση με αναστολή για απόπειρα υπόθαλψης εγκληματία και προτροπή σε ψευδορκία τριών αστυνομικών. Φέρεται να άσκησε πίεση σε τρεις αστυνομικούς ν' αλλάξουν τις καταθέσεις τους για κάτοικο του Μυλοποτάμου, ο οποίος είχε συλληφθεί για χασισοκαλλιέργεια.
Τώρα, όταν θέλουμε να «ψωνίσουμε», επισκεπτόμαστε το πολιτικό γραφείο του βολευτή της περιφέρειάς, του ζητάμε ακρόαση και του λέμε με ύφος ανάγκης αλλά και λίγο θολωμένο: «Κύριε βολευτά, μόλις βγήκα από την φυλακή. Είμαι χαρμάνης. Οι ντήλερ μου δεν με εμπιστεύονται και δεν μου πουλάνε τίποτα. Βρες μου ρε συ μια μυτιά και θα σου δώσω 12 ψήφους από το σόι μου. Έχω μεγάλο σόι εγώ!».

Πεδίο Βάλτου.

Ετυμολογικά, το Βατοπέδιο είναι μια μικρή γεωγραφικά περιοχή γεμάτη με βάτα. Καμία σχέση με τις βάτες που υπάρχουν στα ταγιέρ. Σήμερα φαινεται πολύ άκαιρη και λανθασμένη αυτή η ερμηνεία. Η ερμηνεία «πεδίον βάλτου» σωστότερη είναι. Άραγε εκείνη η διαφήμιση με τον καλόγερο Ακάκιο που θα πήγαινε να αγοράσει μακαρόνια και ο άλλος του θύμιζε «τα μακαρόνια να ’ναι Μίσκο», πως θα ταίριαζε στην εποχή μας; Κάπως έτσι την φαντάζομαι: «Ακάκιεεε, μην ξεχνάς, τα οικοπεδάκια να ’ναι άρτιαααα».
Καλά ποιος με φόρτωσε με τόσα ψέματα από μικρό και νόμιζα ότι οι καλόγεροι ασκητεύουν και ότι έχουν αρνηθεί τα εγκόσμια; Απ’ ότι βλέπω μόνο την φτώχεια έχουν απαρνηθεί από τα εγκόσμια!

Υ.Γ. Με τρώει να ανάψω μια λαμπάδα στην Παναγιά την Οικοπεδομοιράζουσα, μπας και μας βολέψει και μας με κατιτίς. Λέτε να πιάσει;


Χάσαμε έναν επιτυχημένο υπουργό…

Ωρέ τι κρίμα, παραίτηση υπέβαλλε ο Βουλγαράκης, ένας λαμπρός πολιτικός, που συνέδεσε την θητεία του με τους πατριωτικούς αγώνες ενάντια στις υποκλοπές της Vodafone, με τους ανθρωπιστικούς του αγώνες υπέρ των μεταναστών και κυρίως των Πακιστανών, αλλά κυρίως με τους αγώνες του για την επιβολή ηθικής τάξης στην συνθηματολογία με αισχρά λόγια που εκτοξεύουν οι νεολαίες των κομμάτων στις αίθουσες τελετών των πανεπιστημίων.
Κρίμα, η χώρα μας θα είναι πιο φτωχή κι από την κυρά Γιώργαινα που όταν σχωρέθηκε ο άντρας της δεν είχε στον ήλιο μοίρα.

«Ποιον θα πιστέψετε;»

«Ποιον θα πιστέψετε; Έναν από τους χειρότερους κατά συρροή δολοφόνους στην ιστορία ή την αμερικανική κυβέρνηση;» Τάδε έφη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, όταν πληροφορήθηκε ότι ο Ράντοβαν Κάρατζιτς τον κατηγόρησε πως το 1996 του πρότεινε ασυλία αν αποχωρούσε από την πολιτική και όταν εκείνος αρνήθηκε, ο τότε ειδικός διαπραγματευτής κος Χόλμπρουκ εξέδωσε «συμβόλαιο ρευστοποίησής» του, δηλαδή θανάτωσής του.
Τόσο αντιφατική ερώτηση δεν περίμενα να ακούσω. Ένας από τους χειρότερους κατά συρροή δολοφόνος δεν είναι η αμερικανική κυβέρνηση;



Όττω τις έρραται, δηλαδή ότι γουστάρει ο καθένας, όπως λέει ο φίλος μου ο Θόδωρος. Μια απάντηση σε δημοσίευμά του την 1η Αυγούστου στο Περισκόπιο.

Εγώ για παράδειγμα ρε συ Θόδωρε, γουστάρω όπως λες κι εσύ, να λέω ότι είμαι Μακεδόνας και Πελοποννήσιος επειδή οι γονείς μου είναι από Μακεδονία και Πελοπόννησο. Ήδη, δυσκολεύομαι να το κάνω γιατί οι γείτονες αποφάσισαν ότι και αυτοί είναι Μακεδόνες. Δεν θα ασχοληθώ με το να αποδείξω ότι οι γείτονες μας είναι ή όχι Μακεδόνες, απλά θα παραθέσω μερικά επιχειρήματα που μου έρχονται στο μυαλό.
Όσον αφορά τη Μακεδονική μειονότητα, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Σαφώς και υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν εαυτούς Μακεδόνες όπως επίσης κάποιοι που θεωρούν εαυτούς Βούλγαρους. Είναι μειονότητα; Προσωπικά δεν το αποκλείω, αλλά υπάρχουν συγκεκριμένοι κανονισμοί για την στοιχειοθέτηση μειονότητας. Πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός. Δεν μπορεί να θεωρηθεί μειονότητα αν για παράδειγμα έχουμε 100 άτομα που έχουν ένα συγκεκριμένο πιστεύω. Υπάρχει ικανός αριθμός για να θεωρηθούν οι διαφορετικοί συμπολίτες μας μειονότητα; Μπορεί ναι μπορεί όχι. Πάντως, αν το 5,7% που λάμβανε το Ουράνιο Τόξο αντικατοπτρίζει και την πραγματικότητα, τότε αυτοί που νιώθουν ως μειονοτικοί μαζί με τις οικογένειές τους στον νομό μας είναι λιγότεροι από 2.000 άτομα. Και το γεγονός ότι το Ουράνιο Τόξο παίρνει λιγότερους ψήφους απ’ ότι την προηγούμενη δεκαετία, δείχνει ότι οι συμπολίτες μας που νιώθουν μη Έλληνες Μακεδόνες διαφωνούν κάθετα με το Ουράνιο Τόξο που έχει συμπλεύσει με την πολιτική των γειτόνων μας. Με λίγα λόγια, η τεράστια πλειοψηφία όσων νιώθουν μη Έλληνες Μακεδόνες, θεωρούν ότι οι γείτονές μας δεν είναι καθόλου Μακεδόνες. Δηλαδή φίλε Θόδωρε, οι γείτονές μας, κλέβουν και από άλλους το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες.
Για τον όρο «Σκοπιανός» που χρησιμοποιούμε, έχεις δίκιο, είναι λανθασμένος. Εγώ με τίποτα δεν θα ήθελα να με φωνάζουν Αθηναίο! Είναι ένδειξη εμπλοκής. Όπως ο Τζίμης Πανούσης που μετά την απαγόρευση από το δικαστήριο ακόμα και της αναφοράς του ονόματος Νταλάρας, αυτός άρχισε να τον αποκαλεί «Ακατονόμαστο». Πάντως, όλοι μας καταλαβαίνουμε από την εκφορά των λέξεων «Σκοπιανός» και «Ακατονόμαστος», έτσι δεν είναι;
Επίσης, η αναφορά «Μακεδονόφωνη μειονότητα», είναι εντελώς απαράδεκτη φίλε Θοδωρε. Δηλαδή, τόσος κόσμος που είναι δίγλωσσος είναι μειονοτικός πληθυσμός; Δηλαδή οι Πόντιοι και οι Κρητικοί είναι μειονοτικός πληθυσμός; Σαφώς και όχι. Εξάλλου, έχουμε πολλούς Μακεδονομάχους οι οποίοι δεν ήξεραν καν τα ελληνικά, και όμως πολέμησαν υπέρ της Ελλάδας. Σλαβόφωνος πληθυσμός ναι, σαφώς υπάρχει και υπήρξε μεγαλύτερος. Και σαφώς κυνηγήθηκε από τους ανόητους που δεν μπόρεσαν τότε να καταλάβουν ότι Σλαβόφωνος δεν σημαίνει και Σλαβόψυχος, και εντέλει, δεν αποτελεί κίνδυνο για την Ελλάδα. Η ομιλία μιας γλώσσας δεν δείχνει και το εθνικό πιστεύω κάποιου. Στην αντίθετη περίπτωση, εγώ εκτός από Έλληνας, είμαι κατά πολύ Άγγλος αφού τα μιλάω τόσο καλά ώστε να έχω άδεια διδασκαλίας της γλώσσας, ενώ έχω και λίγο ρίζες από Ιταλία, Γερμανία και Βουλγαρία μόνο και μόνο επειδή γνωρίζω λίγο ή πολύ αυτές τις γλώσσες.
Άλλο σημείο που θα διαφωνήσω κάθετα είναι το συλλαλητήριο που έγινε πριν 16 χρόνια. Όχι δεν ήταν ξεφτίλισμα, αντιθέτως ήταν μια ξεκάθαρη δήλωση ότι ο πληθυσμός της Βόρειας Ελλάδας θεωρεί εαυτόν και νιώθει Έλληνας. Στην διπλωματία, το συλλαλητήριο του ενός εκατομμυρίου στην Θεσσαλονίκη είναι ένα πολύτιμο εργαλείο που έχει χρησιμοποιηθεί και θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται όταν θα βρεθούν κάποιοι να αμφισβητήσουν αργότερα την ελληνικότητα της περιοχής. Αντιθέτως, ανοησία ήταν η συγκέντρωση των ανεγκέφαλων Χρυσαυγιτών στα σύνορα προ λίγων ημερών και σε αυτό συμφωνούμε.
Τώρα θα πουν ορισμένοι, «εμένα δεν με νοιάζει αυτό περί ελληνικότητας γιατί πιστεύω στον διεθνισμό». Είναι προφανές ότι οι γείτονές μας δεν έχουν την ίδια άποψη περί διεθνισμού, αντιθέτως είναι απίστευτα εθνικιστές. Δεν αποκλείεται η περιοχή μας να πλημμυρίσει στο αίμα μελλοντικά. Φαντάζομαι έχεις δει την φωτογραφία που ο Γκρούεφσκι σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα καταθέτει στεφάνι και από πάνω του υπάρχει κολλημένη η αφίσα με ολόκληρη την Μακεδονία μέχρι και την Χαλκιδική προσαρτημένες στην δική του χώρα. Όπως επίσης φαντάζομαι θα έχεις υπόψη ότι ακόμα και στο σύνταγμά τους μιλούσανε για απελευθέρωση εδαφών που είναι κατειλημμένες από άλλες χώρες.
Έχω συζητήσει με αρκετούς που έχουν παρόμοιες απόψεις, όπου φάνηκε καθαρά ότι υιοθέτησαν αυτές τις απόψεις για να πείσουν ότι είναι αντικειμενικοί σε σημείο που είναι ικανοί να διακρίνουν τα λάθη της πατρίδας τους. Ταυτόχρονα όμως, φοβούμενοι μήπως σε κάποια περίπτωση κατηγορηθούν ως εθνικιστές και ελληνάρες, αποσιωπούν σε άλλα προβλήματα. Έτσι, βλέπουμε οξύμωρες συμπεριφορές. Εξεγείρονται για τους Παλαιστίνιους που οι κακοί Ισραηλινοί τους έχουν καταλάβει την πατρίδα, αλλά για την Κύπρο τσιμουδιά. Εξεγείρονται για την υπεράσπιση των μειονοτήτων στην Ελλάδα, αλλά για την μειονότητα της Βόρειας Ηπείρου που υποφέρει τσιμουδιά. Και κανείς τους δεν μιλάει για την ύπαρξη πληθυσμού στην FYROM που νιώθουν Έλληνες και καταπιέζονται εκεί. Σύμφωνα με τα όσα λένε κύκλοι από την δική μας πλευρά, οι έλληνες που ζουν στα Σκόπια και που νιώθουν Έλληνες, είναι γύρω στις 150.000. Έστω ότι είναι 15.000 και όχι 150.000. Γι’ αυτούς ποτέ δεν θα μιλήσουν όμως. Προθυμότατοι να αγωνιστούν για τους Παλαιστίνιους, προθυμότατοι και στο να λοιδορήσουν ως ελληνάρες όσους τολμήσουν πλέον να μιλήσουν για λευτεριά στην βόρεια Κύπρο. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα πέσεις ποτέ σε κάποια τέτοια παγίδα.
Και τέλος, θα αναφερθώ στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Καταρχήν, όταν αυτοπροσδιορίζονται οι γείτονές μας ως Μακεδόνες, μου στερούν το δικαίωμα να αποκαλούμαι εγώ Μακεδόνας. Εσύ είσαι Έλληνας μου λένε. Είμαι Πελοποννήσιος και Έλληνας δηλαδή; Ή ακόμα καλύτερα, αφού οι Κρητικοί, οι Ηπειρώτες κλπ είναι Έλληνες, είναι λογικό ότι σε λίγο θα ξεκαθαρίζουμε λέγοντας ότι ο Κρητικός είναι Κρητικός Έλληνας, ο Ηπειρώτης είναι Ηπειρώτης Έλληνας και ο Μακεδόνας (της Βόρειας Ελλάδας) αφού θα έχει απωλέσει το δικαίωμα να είναι Μακεδόνας αλλά θα λέγεται Έλληνας, τότε θα τον αποκαλούμε Έλληνα Έλληνα! Εμείς, η καρέτα καρέτα και η μονάχους μονάχους παρέα!
Επιπλέον, υπάρχει και κάτι άλλο που στο έχω υπενθυμίσει παλαιότερα. Αν για οποιοδήποτε λόγο θελήσω να αλλάξω το όνομά μου, θα υποχρεωθώ από τον νόμο να δημοσιεύσω την επιθυμία μου αυτή στον τοπικό τύπο, όπου θα διατυπώνεται η επιθυμία αλλαγής του ονόματος μου, αλλά και θα δίνεται η διορία δυο εβδομάδων ώστε εάν υπάρχουν τυχόν αντιρρήσεις να διατυπωθούν. Γιατί ο νόμος δίνει αυτήν την επιλογή; Γιατί απλούστατα, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η επιθυμία κάποιου να αλλάξει το όνομά του συγκρούεται με τα συμφέροντα κάποιου άλλου. Εξάλλου, η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Θα σου δημιουργήσω ένα παράδειγμα που - εικονικά – θα θίξει τα συμφέροντα σου. Έστω ότι έχω διατυπώσει στο παρελθόν ότι είμαι απόγονος του παππού σου, ενώ αρκετές φορές έχω μιλήσει για διεκδίκηση μεριδίου της ακίνητης περιουσίας σου ως γνήσιο τέκνο του παππού σου. Ενώ οι γιαγιάδες και οι παππούδες (οι ιστορικοί δηλαδή) θα γνωρίζουν ότι εγώ έχω πατέρα τον Άρχοντα, εγώ θα λέω ότι είμαι τέκνο του παππού σου, άσχετα αν και ο παππούς σου 9 μήνες πριν την γέννησή μου έλειπε στον πόλεμο. Όταν πάω να αλλάξω το όνομά μου σε Ρακόπουλος Γιώργος (έστω ότι αυτό είναι το όνομα του πατέρα σου ή του προπάππου σου), φαντάζομαι ότι δεν θα είσαι και πολύ ευχαριστημένος. Επίσης, ξέρεις ότι οι γιαγιάδες και οι παππούδες αναπόφευκτα θα πεθάνουν, ο χρόνος θα περάσει, άρα σύντομα και η ιστορική αλήθεια θα κινδυνεύει. Οι γνωστοί σου που δεν θα ξέρουν ολόκληρη την αλήθεια (ή τουλάχιστον όχι την δική σου αλήθεια) μπορεί να σου λένε να μη χολοσκάς, γιατί μειονεκτώ οικονομικά και πληθυσμιακά, άρα δεν κινδυνεύεις. Εσύ όμως, θα γνωρίζεις ότι στην ιστορία, πολλές φορές γύρισε ο τροχός και «τα κατάφερε» και ο φτωχός. Και επιπλέον, υπάρχει και η υποστήριξη του αντιπάλου σου από τον παντοδύναμο συμβολαιογράφο που έχει μεγάλα συμφέροντα από αυτήν την φασαρία και που σε έχει συνηθίσει με τις ύπουλες κινήσεις του και το χώσιμο της μύτης του σε οτιδήποτε. Επειδή ο συμβολαιογράφος αυτός εκτός από παντοδύναμος είναι και καταφερτζής, αυτό σε ανησυχεί ακόμα περισσότερο. Κάπως έτσι την φαντάζομαι την ιστορία μου. Από σένα φίλε Θόδωρε, θέλω να μου απαντήσεις: Θα είχες πρόβλημα με την αλλαγή του ονόματός μου αν η ιστορία ήταν αληθινή;

Ιερώνυμος ή Κ***ώνυμος;

Αφού μπήκε στην φυλακή για οικονομικές ατασθαλίες ο πρώην μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων – και αυτό είναι προς τιμή του πρώην Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου που δεν προστάτεψε κάποιον που είχε λερωμένη τη φωλιά του - άρχισαν ήδη οι προσπάθειες αποφυλάκισής του!
Συγκεκριμένα, σε μια επίδειξη απύθμενου θράσους, η εκκλησία και ο καινούριος Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ζήτησε από την κυβέρνηση την δημιουργία ενός ειδικού σωφρονιστηρίου για κληρικούς στο ορεινό μοναστήρι της Άνω Δίβρης στην Ηλεία. Με λίγα λόγια, όσοι κληρικοί βρίσκονται στην φυλακή (και κυρίως ο πρώην μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων), η εκκλησία μας προτείνει να αποφυλακιστούν και να κλειστούν σε ορεινό μοναστήρι για να συνεχίσουν να ασκούν τα ιερατικά τους καθήκοντα! Εγώ γιατί ήξερα ότι η εκκλησία καθαιρεί τους κληρικούς που έχουν υποπέσει σε τέτοια εγκλήματα; Τελικά ο καινούριος Αρχιεπίσκοπος μόνο ιερώνυμος δεν είναι.


Στης Ακρίβειας τον καιρό

Τα μάθατε; Η Αθήνα μας με τους πανέμορφους και πεντακάθαρους δρόμους, τα μαγικά της πάρκα και το απέραντο πράσινο, είναι ακριβότερη από την Στοκχόλμη(!), την Μελβούρνη(!),το Λουξεμβούργο(!), τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο(!) και όλες τις πόλεις της Γερμανίας!


Ποιος είναι μεγαλύτερος φασίστας, ο φασίστας ή ο αντιφασίστας;

Αναπόφευκτα δημιουργείται ένα τέτοιο ερώτημα όταν μαθαίνουμε ότι ομάδα αντιφασιστών πυρπόλησε βιβλιοπωλείο! Μετά τους Ναζί, και ενώ είχαμε ξεφύγει προ πολλού ενός καταστρεπτικού Μεσαίωνα, περιμέναμε ότι θα πάμε μπροστά και όχι πίσω. Όταν λοιπόν καίγονται όχι απλά βιβλία, αλλά ολόκληρα βιβλιοπωλεία, ανεξάρτητα του τι πρεσβεύουν αυτά, μιλάμε για μεγάλο πνευματικό πισωγύρισμα. Και το πιο ενοχλητικό απ’ όλα είναι ότι κανείς από όλους αυτούς τους φαφλατάδες δεν μίλησε. Ούτε καν οι της Δεξιάς. Και το τραγικότερο είναι ότι ακόμα και οι της Δεξιάς, θα βγαίνανε ωρυόμενοι να καταδικάσουν το γεγονός, αν αυτό συνέβαινε σε βιβλιοπωλείο της αριστεράς. Προς τι η μεροληψία; Προς τι η ανοχή σε τέτοια εγκλήματα κατά του ανθρώπινου πνεύματος; Όσο απαράδεκτες και να είναι οι ιδέες κάποιας ιδεολογίας, είναι πραγματικά ανεπίτρεπτο να ρίχνονται βιβλία στην πυρά. Και είναι ακόμα πιο ανεπίτρεπτο να μην παίρνουν θέση όλοι αυτοί που κόπτονται τόσο περί δημοκρατίας.
Κλείνοντας θα παραθέσω την πραγματικά συγκλονιστική φράση αυτού του πραγματικά μεγάλου δημοκράτη, Βολταίρου: «Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη απ’ όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω, και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου, ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις». Αυτός ο όμορφος αντιφασίστας τα έχει πει πολύ καλύτερα από οποιονδήποτε ανόητο που νομίζει ότι είναι αντιφασίστας.


Ελληνική ναυτιλία

Σίγουρα όλοι σας είδατε την διαφήμιση στις τηλεοράσεις για την ελληνική ναυτιλία που «μας κάνει περήφανους» και που «είναι παγκόσμια δύναμη». Φαντάζομαι θα σας δημιουργήθηκε η απορία προς τι αυτή η διαφήμιση.
Γι’ αυτό είναι εδώ ο Χειρούργος, για να σας την λύσει. Την ίδια λοιπόν περίοδο που παίζεται η διαφήμιση, η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού εισηγείται την επιβολή προστίμου στην Ένωση Επιχειρήσεων Ακτοπλοΐας και σε 14 ακτοπλοϊκές εταιρείες για την δημιουργία καρτέλ.
Το είδατε στις ειδήσεις; Προσωπικά, ίσα ίσα άκουσα κάποιον τηλεπαρουσιαστή να το ψιλοαναφέρει. Και όμως, εν μέσω θέρους που η χρήση πλοίων αυξάνεται κατακόρυφα, μια τέτοια είδηση θα έκανε πάταγο και όλα τα ΜΜΕ θα το είχαν πρώτο θέμα για ημέρες. Γιατί δεν έκανε καθόλου ντόρο; Απλούστατο. Με την διαφήμιση της ελληνικής ναυτιλίας, βούλωσαν με νομιμότατο χρήμα όλα τα στόματα από όλα τα κανάλια. που διψούν για φρέσκο χρήμα από διαφημίσεις.
Υ.Γ. Και ενώ με αναίδεια διαφημίζεται η Ελληνική Ναυτιλία, 8 λιμενεργάτες στο κολαστήριο της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος, μας υπενθύμισαν με τον τραγικότερο τρόπο πόσο υπερήφανοι πρέπει να είμαστε για την Ελληνική Ναυτιλία που σκοτώνει τους Έλληνες…
Υ.Γ. 2 Ε κι αυτός ο Βουλγαράκης, όπου πάει όλα σκ… γίνονται!


Γιορτή της Δημοκρατίας.

Οξύμωρο μου φαίνεται… Γιορτάζουμε μια Δημοκρατία που δεν έχουμε, ενώ θα έπρεπε να της κάνουμε μνημόσυνο… Ή μάλλον, να φτιάχνουμε από μια Φανουρόπιτα το κάθε σπίτι, μπας και μας έρθει…


Προπαγάνδα φθηνή.

Χαστούκι λέει έριξε η γερμανίδα καγκελάριος κα. Μέρκελ στον πρωθυπουργό των Σκοπίων κ. Γκρουέφσκι.
Για την ακρίβεια είπε: "Καλό θα ήταν η "Μακεδονία", θα μπορούσα να πω η "FYROM", πρώτα να λύσει τις διαφορές της με την Ελλάδα για το όνομα διότι μόνο έτσι θα μπορέσει να προχωρήσει και η διαδικασία εισόδου της στο Νάτο".
Ειλικρινά, χαστούκια ακούω και χαστούκια δεν βλέπω. Αντιθέτως, διαβάζω μια αναφορά της FYROM με το όνομα Μακεδονία, ενώ λίγες λέξεις παραπέρα, διαβάζω και το νόμιμο όνομα FYROM. Σαφέστατη προσπάθεια τήρησης ισορροπιών. Η ακριβής ανάλυση της φράσης όμως «θα μπορούσα να πω η "FYROM"» σαφώς γέρνει υπέρ των Σκοπίων αφού το «θα μπορούσα να πω» έντεχνα αποδυναμώνει το "FYROM" ενώ με την φράση «"Καλό θα ήταν η "Μακεδονία"» ενδυναμώνει το όνομα «Μακεδονία». Η σύγκριση αυτών των δύο τμημάτων της πρότασης αποβαίνει σαφώς εις βάρος μας. Και τέλος, η φράση «διότι μόνο έτσι θα μπορέσει να προχωρήσει και η διαδικασία εισόδου της στο ΝΑΤΟ», δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από την αποδοχή ότι πρώτα πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της ονομασίας και μετά να εισέλθουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ.
Μάλλον το κόλπο είναι άλλο και το μάθουμε όταν είναι αργά. Όταν δηλαδή εμείς πανηγυρίζουμε που δεν αναγνωρίστηκε ζήτημα μακεδονικής μειονότητας, μας σερβιριστεί και η ονομασία των Σκοπίων, έτσι ώστε να νομίζουμε ότι είμαστε και κερδισμένοι.
Πάρτε για παράδειγμα την φράση «εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι». Στην συγκεκριμένη περίπτωση με την επιστολή περί μακεδονικής μειονότητας, νιώθουμε ακριβώς έτσι. Μια τεχνητά δημιουργηθείσα κατάσταση ώστε να ανακουφιστούμε αν δεν μας πάρουν το βόδι, και ταυτόχρονα να αποδεχτούμε ότι μας χρωστάνε και δεν θα τα πάρουμε ποτέ διότι αποφεύχθηκαν τα χειρότερα!


Αληθεύει;

Αληθεύει ότι τα μεγάλα αφεντικά ζητήσανε από την Ελλάδα να αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης από «Μακεδονία» σε «Μίκρα»; Αληθεύει ότι η κυβέρνηση το αποδέχτηκε; Αληθεύει ότι είμαστε πολύ «μίκρα» τελικά; Οι εφημερίδες των Σκοπίων έτσι λένε. Οι δικές μας απλά ΔΕΝ λένε.



Υ.Γ. Την Κυριακή στο ένθετο «Ταξίδια» του Αγγελιοφόρου θα βρείτε ένα υπέροχο άρθρο του Χειρούργου. Μην το χάσετε!

"ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ - ΟΙ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ - ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ - ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ"

Είμαστε κυβέρνηση της Αποκάλυψης!

Τάδε έφη Προκόπης Παυλόπουλος. Τα θέλει και τα λέει ή το ζητάει ο οργανισμός του το δούλεμα; Ποιας αποκάλυψης εννοεί; Της Βιβλικής;



Κουτόφραγκοι.

Βγήκαμε πρώτοι στην Ευρώπη για την κακή ποιότητα των δρόμων! Συγκεκριμένα, στην έρευνα της η Ευρώπη υπολόγισε το κάθε κράτος με τις περιφέρειες του. Το σαρωτικό ρεκόρ μας έχει αφήσει όλους τους κουτόφραγκους άναυδους, να τρώνε την σκόνη μας. Μέσα στις 10 περιφέρειες της Ευρώπης με το χειρότερο οδικό δίκτυο, οι δικές μας ομορφοδρομούσες περιφέρειες κατέχουν τις 7 ! Πίσω και σας φάγαμε μικρούληδες Ευρωπαίοι!



Η τελευταία σου ευκαιρία Γιώργο.

Γιωργάκηηηη, ως τώρα, αν εξαιρέσουμε το θετικό γεγονός ότι ξεφορτώθηκες έστω και για ασήμαντη αφορμή μερικούς από το κόμμα σου που το φτάσανε στα τάρταρα, τα πήγες χάλια. Σήμερα, με το σκάνδαλο της Siemens, μάλλον έχεις την τελευταία σου (αν όχι την καλύτερη σου) ευκαιρία, να διώξεις όσους εσωτερικούς εχθρούς σου έχουν απομείνει και να χτυπήσεις την κυβέρνηση. Με την απαίτηση σύστασης εξεταστικής επιτροπής είσαι σε σωστό δρόμο μια και το μπαλάκι βρίσκεται πλέον στην κυβέρνηση, η οποία αρνείται αδικαιολόγητα την σύστασή της με αποτέλεσμα να βρίσκεται εκτεθειμένη. Ξέρεις πως ό,τι λαβράκι και αν βγει από την ιστορία εσύ θα βγεις κερδισμένος. Οι λερωμένοι του ΠΑΣΟΚ αναπόφευκτα θα είναι από την κυβέρνηση Σημίτη και τους εκσυγχρονιστές. Όχι ότι μας πείθεις εντελώς ότι εσύ είσαι καθαρός, απλά εσύ θα την βγάλεις καθαρή. Είναι όμως τέλεια ευκαιρία να τους ξεφορτωθείς και να επιπλεύσεις πολιτικά. Οι λερωμένοι της Νέας Δημοκρατίας, η τέλεια ευκαιρία για την Μεγάλη Επίθεση.
Άντε μπας και ζωντανέψει το ριγκ. Σήκω ντε!



Αίσθηση ασφάλειας γιοκ.

Και άλλο ένα κατόρθωμα. Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, αύξηση ρεκόρ κατά 30% στην εγκληματικότητα είχαμε το τελευταίο εξάμηνο, εν συγκρίσει με το πρώτο εξάμηνο του 2007. Να σημειώσω ότι το 2007 αποτέλεσε από μόνο του ένα έτος καταστροφικό ως προς την αύξηση της εγκληματικότητας. Φανταστείτε τι θα δείξουν οι αριθμοί για το 2008.
Απ’ ότι βλέπουμε, η Ελληνική Αστυνομία, επιφορτισμένη με την προφύλαξη (από εμάς) κάθε λογής αναξίων επισήμων, δεν μπορεί να καταφέρει να μας προφυλάξει (από επίσημους και μη) . Αλήθεια, εκείνες οι πεζές περιπολίες που είχαν κριθεί απόλυτα επιτυχημένες και που βλέπαμε στους δρόμους των πόλεων τι απέγιναν άραγε; Τι έγινε εκείνη η αστυνομία που θεωρούνταν πολύ καλή; Θυμάμαι τον Βουλγαράκη το καλοκαίρι του 2004 να μιλάει με τα καλύτερα λόγια για την Ελληνική Αστυνομία, λέγοντας ότι «είναι ίσως η πιο άρτια εκπαιδευμένη σε επίπεδο στελεχών και ειδικά σε ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς σε όλη την Ευρώπη». Έβλεπε επίσης ότι η ΕΛ.ΑΣ. είχε καταφέρει να οικοδομήσει σχέσεις αλληλοσεβασμού με την κοινωνία. Που πήγαν όλα αυτά ρε σεις;



Ε πως τα καταφέραμε έτσι;

Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2004 να υπάρχει διάχυτη μια αισιοδοξία, ένα θετικό κλίμα, μια όμορφη αίσθηση ότι είμαστε σημαντικοί στο παγκόσμιο στερέωμα, ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Τι έγινε στην πορεία; Σήμερα κυριαρχεί μιζέρια, μαύρες σκέψεις και καμία ελπίδα. Μέχρι και στο EURO 2008 πατώσαμε… Τι έγινε ρε παιδιά;
Υ.Γ. Και μη μου πείτε ότι τότε ήταν όλα πλασματικά, γιατί ακόμα κι έτσι να ήταν, εγώ θα σας ρωτήσω: Τι προτιμάτε; Μια άσχημη γυναίκα αμακιγιάριστη ή μια άσχημη γυναίκα όμορφα μακιγιαρισμένη;



Πατιρντί μεγάλο.

Πατιρντί μεγάλο εκ Σκοπίων κατεβαίνει στα μέρη μας λίαν συντόμως. Μπλέξαμε για τα καλά με πραγματικά έξυπνο αντίπαλο που έχει καλές πλάτες και εξίσου καλό δάσκαλο. Ένας θεός ξέρει που θα φτάσει αυτή η ιστορία…

Το παρακάτω ποίημα, θα ήμουν πάρα πολύ υπερήφανος αν το έγραφα εγώ. Είμαι όμως υπερήφανος που το γνωρίζω. Και είμαι ακόμα πιο υπερήφανος που μου δίνεται η ευκαιρία να επιμεληθώ την δημοσίευσή του στο Περισκόπιο. Λέει με πολύ πιο όμορφα και απλά λόγια όλα όσα θέλω να πω με το επόμενο άρθρο μου για την ζωή που αφήνουμε να μας προσπερνά, όταν εμείς την κοιτάζουμε πίσω από το χνωτισμένο τζάμι.

Ενας γέρος

Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ' ένας γέρος·
με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.

Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνεια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμι, και λόγο, κ' εμορφιά.

Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.
Κ' εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθές. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.

Και συλλογιέται η Φρόνησις πώς τον εγέλα·
και πώς την εμπιστεύονταν πάντα - τι τρέλλα! -
την ψεύτρα που έλεγε· «Αύριο. Εχεις πολύν καιρό.»

Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση
χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι
κάθ' ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.

... Μα απ' το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται
στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Αναλώσιμη ζωή

Τελικά τι ακριβώς κάνουμε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη; Τι θα έπρεπε να κάνουμε πάνω σε αυτόν τον πλανήτη; Μπορούμε να απαντήσουμε αυτά τα ερωτήματα; Κανείς μας δεν μπορεί να είναι σίγουρος.

Πολλοί από εμάς, αναλώνουμε την ζωή μας στο άγχος για να αποδείξουμε σε ανθρώπους που σκέφτονται επιφανειακά, είτε είναι οι γείτονες μας, είτε διάφοροι γνωστοί είτε άγνωστοι ότι είμαστε άξιοι και δουλευταράδες. Δεν θα ασχοληθούμε να γίνουμε σωστοί ως άνθρωποι, αλλά να αποδείξουμε ότι είμαστε τόσο ικανοί ώστε να έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε ένα μεγάλο σπίτι, ένα σούπερ αυτοκίνητο, δύο παιδιά και μια αξιοσέβαστη δουλειά. Κάποιοι από εμάς τα καταφέρνουμε νωρίς, κάποιοι αργότερα, κάποιοι καθόλου.

Το χειρότερο είναι ότι, στο κυνήγι της αυτοεπιβεβαίωσης μέσα από την κοινωνική αναγνώριση και αναρρίχηση, σκεπτόμενοι αλλά και εργαζόμενοι πολλές ώρες γι’ αυτήν, θυσιάζουμε πράγματα περισσότερο σημαντικά, όπως είναι μια βόλτα με ποδήλατα με την/τον σύντροφό μας, λίγο παιχνίδι με τα παιδιά μας, ένα «σ’ αγαπώ» στην μητέρα μας, μια επίσκεψη στο σπίτι του φίλου μας. Άλλοι, θα αποφύγουν ακόμα και να ευθυμήσουν ή να παίξουν ποδόσφαιρο με τα παιδιά τους ή τους φίλους τους, φοβούμενοι τι θα πει ο κόσμος. Κάποιοι, ακόμη χειρότερα, αναλώνονται σε ίντριγκες για το πώς θα ξεφορτωθούν τον καινούριο συνάδελφό τους μόνο και μόνο για να βάλουν στην θέση του κάποιο δικό τους πρόσωπο, ή γιατί δεν γουστάρουν την φάτσα του νεοφερμένου ασχέτως αν είναι η δική τους καλύτερη ή χειρότερη, ή γιατί αυτοί γεννήθηκαν ξέροντας τα πάντα ενώ οι νεοφερμένοι είχαν την ατυχία να γεννηθούν κοινοί θνητοί. Ή επίσης, ενοχλημένοι από την επιτυχία του γνωστού ή γείτονά τους, προσπαθούν να του δώσουν λίγη από την δική τους δυστυχία λες και είναι περίσσευμα προς ελεημοσύνη.

Πολλοί από εμάς, δυστυχούν (αλλά και αναπόφευκτα μεταδίδουν την δυστυχία τους), μόνο και μόνο επειδή τους στενοχωρεί και πικραίνει τι λένε ή τι πιστεύουν οι άλλοι γι’ αυτούς. Αξίζουν τόσο πολύ όλα αυτά; Τι αξίζει περισσότερο; Τι θέλεις να κάνεις τώρα; Γιατί δεν το κάνεις; Και πότε τελικά θα το κάνεις; Μάλλον ποτέ αν όχι τώρα…

Φίλε Κώστα, μας δίδαξες αγάπη γι’ αυτήν την αξιολύπητη πολλές φορές ζωή, δείχνοντας μας πώς να την χαιρόμαστε. Έφυγες νωρίς ειν’ η αλήθεια, μα βλέπεις πόσο πιο νωρίς από σένα έχουν φύγει άνθρωποι που ζουν ακόμη και έχουν τα διπλά σου χρόνια; Φαίνεται στα μάτια τους θαρρείς… Κοίτα τους με πόση πίκρα κοιτάζουν τη ζωή πολλοί από δαύτους. Είναι γιατί δεν τηνε ζήσανε.

Καλό σου ταξίδι φίλε Κώστα, θα τα ξαναπούμε, αν και ελπίζω να αργήσουμε λίγο. Μα αν είναι ο χρόνος που μου μένει να είναι μπροστά στην τηλεόραση, ή στην μιζέρια της ίντριγκας, του άγχους και της πίκρας για μία ζωή που δεν συνέβη, τότε, κούρδισε την κιθάρα σου και πες στο μεγάλο αφεντικό να με φωνάξει και μένα για να παίξουμε μαζί, εσύ με την κιθάρα σου και εγώ με το τουμπελέκι μου, αυτό που ποτέ δεν έμαθα…

Υπάρχει ακρίβεια; ΟΧΙ.

Αυτό που υπάρχει, είναι ένα παγκόσμιο καλά οργανωμένο σχέδιο για να μαζευτεί ο πλούτος από τους φτωχότερους στους πλουσιότερους. Ουσιαστικά είναι μια ακόμα επίθεση στις οικονομίες των φτωχότερων υπέρ της κορυφής των πλουσιότερων. Είναι η τρίτη φάση της μεγαλύτερης αναδιανομής πλούτου υπέρ των πλουσίων που έγινε ποτέ στην χώρα μας. Η πρώτη, που είχε χαρακτηριστεί ως τέτοια πριν ακόμη συμβεί, ήταν το 1999 με το χρηματιστήριο, όπου πολλοί χρηματιστές χαρακτήριζαν αυτό που έμελε να συμβεί ως «την μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου υπέρ των πλουσίων που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα». Η δεύτερη, είχε «προφητευτεί» από το ΚΚΕ, το οποίο είχε χαρακτηρίσει την αναμενόμενη έλευση του ευρώ ως «το μεγάλο κόλπο για την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των πλουσίων». Ο γράφων, επειδή το ΚΚΕ δεν συνηθίζει να συμφωνεί με οτιδήποτε και αν γίνεται, δεν είχε δώσει καμία σημασία σε αυτά που έλεγε, όπως όλοι μας προφανώς. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθείται από τις κυβερνήσεις της Ελλάδος, από το 1990 και μετά, σκοπεύει στην συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια. Αυτό βέβαια ουσιαστικά έχει αρχίσει σε παγκόσμιο επίπεδο με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης που ήταν το αντίπαλο δέος στον «μπαμπά» του νεοφιλελευθερισμού, τις ΗΠΑ.

Αυτά τα αφεντικά είναι τόσο αχόρταγα; Ιστορικά αυτό μας έχουν αποδείξει, όμως δεν σημαίνει κατ ανάγκην ότι αυτό ακολουθούν. Υπάρχει και άλλος ένας λόγος για τον οποίον οι επιχειρήσεις είναι τόσο αχόρταγες και τόσο αδίστακτες.

Τα επόμενα στάδια του καπιταλισμού που μοιράζει υποσχέσεις (και εν μέρει τις πραγματοποιεί) για πλουτισμό όλων - είναι να επιβιώνουν όλο και λιγότερες επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να συγκεντρώνουν όλο και μεγαλύτερη οικονομική και – αναπόφευκτα – πολιτική ισχύ.

Λόγω και της σύνδεσής τους με τα Χρηματιστήρια και τον κατακερματισμό της ιδιοκτησίας τους σε πολλούς ιδιοκτήτες (μετόχους), είναι αναγκασμένες αυτές οι επιχειρήσεις να παρουσιάζουν κέρδη, ώστε να μένουν ευχαριστημένοι και οι μέτοχοι, για να μη βουλιάξει η μετοχή της εταιρείας. Κοινώς, για να επιβιώνουν στο χρηματιστηριακό περιβάλλον, πρέπει να κερδίζουν συνεχώς, να παρουσιάζουν όλο και περισσότερα κέρδη πάση θυσία.

Κάπου εκεί (και επειδή αυτό συνέφερε περισσότερο), υιοθετήσανε την θεωρία της ανάγκης πλουτισμού των οικονομικά ισχυρών, ώστε να βρίσκουν κεφάλαια για να τα επαναεπενδύσουν, προκαλώντας περαιτέρω ανάπτυξη της οικονομίας, και αύξηση των θέσεων εργασίας. Πάντως, σαν επιχείρημα είναι λογικό. Να δοθεί δηλαδή ο πλούτος στους πλούσιους για να επαναεπενδύσουν τα κέρδη τους. Δεν μπορεί όμως να βρεθεί ένα λογικό επιχείρημα που θα δικαιολογήσει όλους αυτούς που θα πεθάνουν από πείνα, όλους αυτούς που θα χάσουν το σπίτι τους μόνο και μόνο επειδή η κυβέρνηση θα κάνει τα στραβά μάτια μπροστά στην διάπραξη εγκλημάτων των τραπεζών εις βάρος των δανειοληπτών, των μεγαλοεταιρειών εμπορίας τροφίμων με την δημιουργία καρτέλ για την κερδοσκοπία εις βάρος των καταναλωτών, κλπ.

Και βέβαια, στην λογική του επιχειρήματος του πλουτισμού των ήδη πλουσίων, θα μπορούσε κάλλιστα να αντιπαρατεθεί η ανάγκη πλουτισμού των φτωχότερων για τόνωση της κατανάλωσης και αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων με αυτόν τον τρόπο. Προφανώς συμφέρει λιγότερο, μια και αποφασίζει το κεφάλαιο και όχι ο λαός.

Όπως και να έχει, με κάποιον τρόπο πρέπει να αυξήσουν την κερδοφορία τους οι επιχειρήσεις. Για προφανείς λόγους, δεν γίνεται ξαφνικά να κόψεις από το εισόδημα του υπαλλήλου σου για να αυξηθεί η κερδοφορία της επιχείρησης. Σε ευρύτερο επίπεδο, δεν μπορείς να κόψεις από το εισόδημα όλων των εργαζομένων για να αυξήσεις την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Τουλάχιστον, όχι όσο θα ήθελες, ακόμα και αν έχεις καταφέρει να ξεγελάσεις τους εργαζόμενους και συναινέσουν έστω και απρόθυμα στην περικοπή των αποδοχών τους, όπως έγινε πριν μερικά χρόνια. Υπάρχει και άλλος τρόπος να πάρεις από κάποιον που δεν είναι διατεθειμένος να σου δώσει:

Μπορούν να ακριβύνουν όλα αυτά τα οποία αγοράζουν όλοι αυτοί των οποίων το εισόδημα θέλεις να μειώσεις! Στην περικοπή του 10% από τον μισθό μου, θα αντιδράσω στον εργοδότη μου. Στην αύξηση κατά 10% της τιμής των προϊόντων(άρα εμμέσως πλην σαφώς 10% μείωση του εισοδήματός μου) που καταναλώνω, δεν μπορώ τόσο εύκολα να αντιδράσω. Αυτό για πολλούς λόγους: Ο «εχθρός» είναι αόρατος, δεν είναι ο εργοδότης μου. Επιπλέον, είμαι ελεύθερος να διαλέξω το προϊόν που θα καταναλώσω, άρα αν δεν μου αρέσει θα πάω αλλού, ασχέτως του ότι πουθενά δεν θα βρεθεί φθηνότερα. Είναι επιλογή μου να το αγοράσω, ασχέτως αν χωρίς αυτό θα πεθάνω από ασιτία. «Μην το αγοράζεις», είναι η απάντηση.

Και δυστυχώς η λύση δεν είναι να μην το αγοράσεις. Βλέπουμε τόσο πολλά και διαφορετικά προϊόντα στα ράφια των σουπερμάρκετ, που νομίζουμε ότι έχουμε εμείς τους εμπόρους στο χέρι. Μια πιο προσεκτική ματιά στις ετικέτες των προϊόντων, αλλά και λίγο περισσότερο ενδιαφέρον στις επιχειρηματικές κινήσεις των εταιρειών τροφίμων όπως για παράδειγμα η Nestle ή η Kraft, θα μας αποκαλύψει ότι 3-4 εταιρείες τροφίμων παράγουν και/ή διακινούν περισσότερο από το 70% των τροφίμων που καταναλώνουμε. Δυστυχώς, οι ολιγοπωλειακές καταστάσεις, πληγή για τις αγορές αλλά κυρίως για την τσέπη μας, έχουν επικρατήσει στην χώρα μας, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι σε άλλες χώρες της Ευρώπης, λόγω σκοτεινής πολιτικής βούλησης.

Βέβαια, δύσκολες ημέρες λόγω υπερκερδών κάποιων εταιρειών, περνάει όλος ο πλανήτης. Ήδη για φέτος, οι πετρελαϊκές εταιρείες αλλά και οι βιοτεχνολογικές εταιρείες αγροτικών προϊόντων (αυτές που ακρίβυναν το ρύζι και το σιτάρι προκαλώντας αναταραχές, θανάτους αλλά και σοβαρούς κινδύνους για λιμό σε ολόκληρο τον αναπτυσσόμενο κόσμο), διπλασίασαν τα κέρδη τους εν συγκρίσει με πέρυσι! Για να καταλάβουμε το μέγεθος των επιχειρήσεων αλλά και την ευκολία με την οποία ελέγχουν την αγορά, αρκεί να αντιληφθούμε ότι μερικές εταιρείες βιοτεχνολογίας, όπως για παράδειγμα η Monsanto και λίγες ακόμα, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού, ελέγχουν πάνω από το 70% της αγροτικής παραγωγής των βασικών αγροτικών προϊόντων, της σόγιας, του καλαμποκιού, των σιτηρών κλπ.

Και βέβαια, ακούμε από παντού ότι το πετρέλαιο έχει φτάσει σε ύψος ρεκόρ. Αυτό κι αν είναι απάτη! Ας μη ξεχνάμε ότι πριν 6-7 χρόνια το δολάριο είχε μεγαλύτερη αξία έναντι του ευρώ, με την ισοτιμία του να είναι 0,80 δολάρια ανά ευρώ, ενώ τώρα είναι 1,65 δολάρια ανά ευρώ. Ουσιαστικά σήμερα, το δολάριο έχει χάσει την μισή αξία του εν συγκρίσει με 6-7 χρόνια πριν. Αν θυμηθούμε λίγο καλύτερα, θα δούμε ότι η τιμή του πετρελαίου το 2000 ήταν περίπου 40 δολάρια., δηλαδή 50περίπου ευρώ. Τώρα που η τιμή του πετρελαίου είναι 130 δολάρια, αυτό ισοδυναμεί με περίπου 63 ευρώ. Η τιμή σαφώς είναι αυξημένη, αλλά ιστορικά είναι μια μικρή ανατίμηση, τουλάχιστον για τις χώρες της ζώνης του ευρώ. Τέτοια ανατίμηση δεν μπορεί να δικαιολογήσει έτσι απλά την τόσο μεγάλη αύξηση των καυσίμων για μεταφορές. Η φράση: «Με τον ήλιο τα βγάζω, με τον ήλιο τα βάζω. Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;», με μια μικρή παραλλαγή ταιριάζει απόλυτα στην εποχή μας: «Με όσα ευρώ το αγόραζα, με τα ίδια ευρώ το αγοράζω. Τι έχει το έρμο κι ανεβαίνει;». Κάπου εκεί έρχεται και η Ευρώπη αλλά και οι φιλοευρωπαϊστές και προσπαθούν να μας πείσουν ότι το ευρώ μας έσωσε. Είναι αλήθεια αυτό; Μάλλον όχι. Πως θα μπορέσουν οι φιλοευρωπαϊστές να εξηγήσουν το γεγονός ότι η χώρα μας, που κολυμπάει με το σωσίβιο του ευρώ είχε παρόμοια αύξηση στις τιμές της βενζίνης με τις ΗΠΑ, την χώρα που πραγματικά επλήγη από την άνοδο των τιμών του πετρελαίου;

Βέβαια, οι διεθνείς συγκυρίες ευνοούν αυτήν την ακρίβεια, αλλά κυρίως ως αφορμές και όχι ως πραγματικές αιτίες. Γιατί σίγουρα, το βούλιαγμα ενός τάνκερ στον Ειρηνικό, αποτελεί πραγματικά μια αστεία αιτία ανόδου των τιμών, και όμως συνέβη! Όπως επίσης αστεία είναι η παρουσίαση ως αιτία ανόδου των τιμών του μαύρου χρυσού η επίθεση Νιγηριανών ανταρτών σε αγωγό πετρελαίου στη Νιγηρία. Όλες αυτές οι αιτίες, αλλά και πολλές σοβαρότερες, πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Ποτέ ως τώρα δεν αποτέλεσαν σοβαρές αιτίες ανόδου των τιμών.

Υπάρχει και μια άλλη πιθανότητα, που δεν έχει αναφερθεί πουθενά. Είναι η οικολογική διάσταση του θέματος. Όλη αυτή η ακρίβεια βλάπτει σοβαρά τον υπερκαταναλωτισμό. Είναι η ευκολότερη πολιτική που θα μπορούσε να εφαρμοστεί ώστε να σταματήσει ο υπερκαταναλωτισμός και ταυτόχρονα να μην βγουν ζημιωμένες οι μεγάλες εταιρείες που ελέγχουν τον κόσμο. Ποιος είπε ότι δεν μπορείς να έχεις και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο; Και για τον λαό που θα μείνει αχόρταστος; Δεν πειράζει, εκεί που δούλευαν άνευ σταματημού για να καταναλώνουν άχρηστα πράγματα, τώρα θα δουλεύουν άνευ σταματημού ίσα για να ζουν.

Ας φτάσουμε και στο «δια ταύτα» λοιπόν: Την επόμενη φορά που θα ακούσετε κάποιον υπουργό να λέει ότι θα πατάξει τους κερδοσκόπους, κρυφτείτε. Όχι μόνο δεν θα κάνει τίποτα, αλλά ταυτόχρονα, θα ευλογήσει αυτούς τους κερδοσκόπους, ως τα πλέον άξια μέλη της κοινωνίας μας. Το πολύ πολύ να υπάρξει μία μικροπαρέμβαση για μια ελάχιστη πτώση των τιμών, έτσι ώστε να μειωθεί η πίεση από την κοινωνική χύτρα, ώστε να συνεχίζει να βράζει ο λαός χωρίς όμως και να σκάσει η χύτρα. Και αυτό, όχι μόνο γιατί τα «παίρνει» από αυτούς, αλλά και γιατί αυτοί υπηρετούν την πολιτική που ο ίδιος εφαρμόζει! Και μια και το θυμήθηκα, στο ακριβό προϊόν το ΦΠΑ είναι μεγαλύτερο! Η μείωση δηλαδή της αγοραστικής κίνησης δεν πλήττει το κράτος, γιατί ότι χρήματα ξοδεύονταν πριν, τα ίδια (και σαφώς περισσότερα) ξοδεύονται τώρα.

Κάπου εκεί θα δείτε και την κάθε αντιπολίτευση να μιλάει για ανικανότητα του κράτους να ελέγξει τα καρτέλ των τροφίμων, αντί να λέει την αλήθεια. Ποια είναι αυτή η αλήθεια λοιπόν; Η πραγματικότητα της συγκέντρωσης του κεφαλαίου σε όλο και λιγότερα χέρια. Η επόμενη εποχή που θα ανατείλει είναι η φεουδαρχία. Ήδη, το κράτος συρρικνώνεται, και με την θέλησή του μάλιστα, υπέρ των εταιρειών. Οι εν λόγω εταιρείες ουσιαστικά παίζουν τον ρόλο των μεγαλοκτηματιών που έγιναν φεουδάρχες. Και βέβαια, δεν είναι μονάχα οι εταιρείες οι νέοι φεουδάρχες. Σε μια πιο πατροπαράδοτη εκδοχή της φεουδαρχίας, ήδη μεγιστάνες του πλούτου κατέχουν τεράστιες εκτάσεις γης. Ένας εξ αυτών είναι ο γνωστός Τζόρτζ Σόρος, ο οποίος κατέχει στην Παταγονία έκταση γης ικανή να θρέψει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων - τους επόμενους δουλοπάροικους προφανώς.

Κάποιοι θα πουν ότι η φεουδαρχία είναι αρκετά μακριά για να την προλάβουμε εμείς. Ένα κύριο χαρακτηριστικό των δουλοπάροικων ήταν ότι είχαν μια σχετική ελευθερία (εν συγκρίσει με τους σκλάβους, και από την άλλη, δουλεύοντας πάρα πολύ σκληρά ίσα ίσα που κατόρθωναν να βγάλουν τα προς το ζην. Δεν θα λέγατε ότι ήδη αυτό συμβαίνει σε αρκετούς συμπολίτες μας, οι οποίοι δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί; Και από την άλλη, δεν είναι ολοφάνερο ότι και οι ελευθερίες μας όλο και περιορίζονται για να φτάσουμε να έχουμε και εμείς δικαιώματα δουλοπάροικου;

Μα και πως θα το καταφέρουν χωρίς εμάς; Δεν θα το καταφέρουν χωρίς εμάς, αλλά μαζί με εμάς! Όταν εμείς παρακολουθούμε αυτό το «χαζοκούτι», όπως πολύ εύστοχα αποκαλούσε την τηλεόραση η εκκλησία πριν χρόνια, δεν καταλαβαίνουμε ότι σαν την «μωρά παρθένα» κάποιος μας αποπλανάει, και όταν πια το πάρουμε χαμπάρι, όντας αργά πια, θα βρεθούμε να κλαίμε πάνω στα ματωμένα μας σεντόνια…

Ένα πολύ όμορφο γεγονός.

Ενάντια στην προσπάθεια του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. να τσιμεντοποιήσει την έκταση του Ελληνικού που την διεκδικούν τέσσερις δήμοι για να δημιουργήσουν ένα μητροπολιτικό πάρκο, συγκεντρώθηκαν πριν λίγο καιρό χιλιάδες πολίτες και μαθητές από όλη την Αθήνα, με τσάπες φτυάρια και ότι μπορούσαν να κουβαλήσουν. Φύτεψαν 11.000 δέντρα σε δύο μόλις μέρες στέλνοντας παντού το μήνυμα για δημιουργία Πάρκου Υψηλού Πρασίνου στην Αθήνα.

Είναι φανερό πως οι 65+ ψυχές του καλοκαιριού δεν χάθηκαν άδικα, αλλά γυρίζουν πίσω να στοιχειώσουν τα όνειρα όλων αυτών που η μεγάλη τους όρεξη τους κάνει αδίστακτους. Καλή τους ώρα… Άραγε ποιος τους θυμάται μετά από 10 μήνες;

Ο Carl Sagan, ο επιστήμονας που εκλαΐκευσε την επιστήμη και οδήγησε τον απλό άνθρωπο στην γνώση και την αγάπη προς αυτήν, είχε κάποτε πει: «Μια νέα αντίληψη γεννιέται, που βλέπει την Γη σαν μοναδικό οργανισμό, και που αναγνωρίζει ότι ένας οργανισμός που πολεμά με τον εαυτό του, είναι καταδικασμένος».

Δεν θα περά, δεν θα περάσει ο φασισμόοος.

Έτσι έλεγε το τραγούδι της εποχής του Πολυτεχνείου, γεμίζοντας ελπίδες τα πνευμόνια που το τραγουδούσαν.

Και πως πέρασε τελικά; Με ποιόν τρόπο; Λέγοντας μας ότι έχουμε δημοκρατία, καταφέρανε να μας απομονώσουν από την άσκηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτήν. Αποφάσεις που έχουν παρθεί από τους πολίτες, εάν δεν αρέσουν στους «αποφασίζουμε και διατάσσουμε», τόσο το χειρότερο για τους πολίτες.

Ήδη, σε όλη την Ευρώπη, το απορριφθέν ευρωσύνταγμα επανέρχεται ολόιδιο, βαφτισμένο αυτή τη φορά «Συνθήκη της Λισσαβόνας». Αυτή τη φορά, μόνο μια χώρα κάνει δημοψήφισμα. Η Ιρλανδία. Σε όλες τις υπόλοιπες, ακόμα και σε αυτές που λογιούνται δημοκρατικές, πέρασε με το έτσι θέλω. Τα δημοψηφίσματα, στα χέρια των πολιτών είναι επικίνδυνα όπλα κατά της εξουσίας, γι’ αυτό και πρέπει να τα στερηθούν οι πολίτες ώστε να μην εμποδίζουν. Αφού δε μετρά που δε μετρά η γνώμη τους, τι να τους ρωτάμε…

Ανάμεσα σε αυτούς τους «δημοκράτες», και ο δικός μας ο Σημίτης, έσπευσε να δηλώσει την αντίθεσή του σε πιθανό δημοψήφισμα για την επικύρωση του συμφώνου της Λισσαβόνας. Αφού επέβαλε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα ουσιαστικά μοιράζοντας χρήμα στην ισχυρή οικονομικά τάξη χωρίς να ασχοληθεί με την γνώμη και τον πόνο του λαού, σκέφτεται να εξάγει τεχνογνωσία έξω.

Όχι, μην του πείτε να φύγει, αν τους τα μάθει κι έξω, κακό για όλους μας είναι! «Κλείστε την πόρτα να μην φύγει, γιατί αν φύγει θα χαθώ» , έλεγε ένα λαϊκό άσμα, το οποίο θα αφιερώσω στον Σημίτη.

Πάντως, τα καλά νέα είναι ότι οι Ιρλανδοί απέρριψαν το μεταμορφωμένο σε συνθήκη ευρωσύνταγμα, το οποίο παραείναι νεοφιλελεύθερο και τοποθετεί και επισήμως πλέον το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο.

Χά! Γυρίζει ο τροχός, …… και ο φτωχός!

Χθές έγραψα το παραπάνω άρθρο που αφορά τον Σημίτη, σήμερα μαθαίνω ότι ο Γιωργάκης τον διέγραψε! Χάααα! Και γιατί χαίρομαι, θα ρωτήσετε, υπενθυμίζοντας μου ότι ο Σημίτης ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της Ελλάδας από την Μεταπολίτευση κατά την άποψη πολλών. Θα συμφωνήσω ότι ήταν ο καλύτερος (κατά πολλούς). Θα διαφωνήσω ταυτόχρονα. Αν ήταν δεξιός πολιτικός, όντως θα ήταν ο πιο πετυχημένος, γιατί εφήρμοσε μια απόλυτα επιτυχημένη δεξιά πολιτική. Από την στιγμή όμως που ήταν ο ηγέτης ενός κεντροαριστερού κόμματος, μπορούμε να πούμε ότι εφήρμοσε μια απόλυτα αποτυχημένη κεντροαριστερή πολιτική!

Πάντως, ο Γιωργάκης διέγραψε τον Σημίτη για ασήμαντη αφορμή. Είναι ολοφάνερο ότι του την φύλαγε, και ότι θέλει να δημιουργήσει κόμμα με πιο ξεκάθαρη πολιτική άποψη.

Θα αποκτήσουμε άραγε αντιπολίτευση; Θα μας δοθεί η ευκαιρία να σατιρίσουμε και λίγο το ΠΑΣΟΚ; Όχι τίποτα άλλο, αλλά το να σατιρίζεις το ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια είναι σαν να κλέβεις ερημοκλήσι…

Μέγας πολιτικός

Βρε βρε τον Κυριάκο! Νέος στο κουρμπέτι αλλά ήδη βρέθηκε μπλεγμένος σε σκάνδαλο. Τελικά το είχα αδικήσει το παιδί. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου πολιτικού.

Πάντως, άλλη μια απόδειξη του πόσο γκαντέμης είναι ο πατέρας του είναι η «σύμπτωση» της αποκάλυψης του σκανδάλου με τον σεισμό στην Πελοπόννησο. Σκάει το σκάνδαλο, και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα, να και ένας βαρβάτος σεισμός, ίσα ίσα για να ξεχαστεί το θέμα που δυσκόλευε τον υιό…

Και άλλη γκόμενα;

Ο Ελεύθερος Τύπος την Παρασκευή 13 Ιουνίου είχε ένα πικάντικο κείμενο, την επόμενη ραψωδία της Ζαχοπουλειάδας. Τα είχε λέει και με την γυναίκα του οδηγού του. Πως τις κουμάνταρε ο άτιμος; Εδώ εμείς οι κοινοί θνητοί, με μια γυναίκα τα καταφέρνουμε με το ζόρι. Μήπως γι αυτό βούτηξε και όχι για τον περιβόητο εκβιασμό;

Τον νου σας μην έρθει κατά δω, την βάψαμε. Όχι τίποτα άλλο, αλλά ποιος θα σκύψει να πάρει το πεσμένο 20ευρω γνωρίζοντας ότι ο Ζαχό παραμονεύει;

Θα κλάψουν μανούλες...

Ο Ευρωπαίος Επίτροπος για το περιβάλλον κ. Σταύρος Δήμας, στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας για όσους δεν το θυμούνται, αλλά και από τους αξιότερους επιτρόπους για το περιβάλλον που έχουν περάσει ποτέ από την ευρωπαϊκή επιτροπή, κατέκρινε αλλά και προειδοποίησε την κυβέρνηση γιατί δεν έλαβε κανένα απολύτως μέτρο προετοιμασίας για τις αναμενόμενες καλοκαιρινές πυρκαγιές. Το ίδιο κάνουν βέβαια και οι πυροσβέστες, αγωνιούν γι’ αυτά που μας έρχονται.

Δεν είναι τόσο τραγικό να θρηνείς τους νεκρούς που είχε η χώρα μας, όσο τραγικό είναι να θρηνείς για τους νεκρούς που θα έχει σύντομα η χώρα μας…

Άλλη μια νίκη!

Το κίνημα των πολιτών θριάμβευσε και πάλι! Η επιχειρούμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 για τον χαρακτηρισμό των δασών, παγώνει για 10 χρόνια. Η αντίδραση των πολιτών που νοιάζονται για το περιβάλλον που ζούμε όλοι μας, ήταν τόσο έντονη αλλά και τόσο οργανωμένη, που ανάγκασε τις εχθρικές προς το περιβάλλον δυνάμεις να οπισθοχωρήσουν. Το ακόμα καλύτερο είναι ότι ο χρόνος βαίνει υπέρ του περιβάλλοντος, υπέρ μας δηλαδή.

Σε μια χώρα που τίποτα δεν φαίνεται να κινείται, κάποιοι πολίτες κάνουν το αυτονόητο. Διεκδικούν με υπερηφάνεια και αποτελεσματικότητα αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε όλοι μας.

Η στήλη «Στο Χειρουργείο», για άλλη μια φορά, μήνες μπροστά! Στο Περισκόπιο της 1^ης Δεκεμβρίου του 2007, η στήλη ως «Ατάκα κι επί τόπου» τότε, είχε αναφερθεί στην διάλυση του ΕΦΕΤ. Ξαναθυμίζω τα γραφόμενα:

«Ο ένας χτίζει, ο άλλος γκρεμίζει.

Τρία αξιόλογα έργα μπορώ να θυμηθώ που έκανε το ΠΑΣΟΚ στα τόσα χρόνια διακυβέρνησης του, τα οποία πραγματικά είναι για το καλό του πολίτη αυτής της χώρας. Τον ΕΦΕΤ, μια υπηρεσία για την προστασία των πολιτών από επικίνδυνα τρόφιμα, την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και τα ΚΕΠ. Ε λοιπόν, ο ΕΦΕΤ πάει για διάλυση, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων που έντονα εναντιώθηκε στην προσπάθεια τοποθέτησης καμερών στις διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου, περιφρονήθηκε ευθέως και ουσιαστικά καταργήθηκε παρόλη την δύναμη εξουσίας που της είχε δοθεί για να επιβάλει τις αποφάσεις της. Απομένουν ζωντανά μόνο τα ΚΕΠ. Λέτε;»

Τις συνέπειες της διάλυσης του ΕΦΕΤ τις πληρώνουμε τώρα…

«Δεν έχω πρόβλημα να φάω πολύ ηλιέλαιο»,

είπε ο ανεκδιήγητος υπουργός ανάπτυξης κ. Φώλιας. Μετά από λίγες ώρες δόθηκε εντολή για να αποσύρουν (εθελοντικά στην ουσία), οι επιχειρήσεις το επιμολυσμένο ηλιέλαιο.

Ίσως για να μην αναγκαστεί να φάει από αυτό μπροστά στους δημοσιογράφους!

Με εντυπωσιάζει το «πολύ» που είπε. Δηλαδή έχει πρόβλημα να φάει λίγο;

Απ’ ότι φαίνεται, το γουστάρει το «λάδωμα» ο μάγκας…

Το πραγματικά ντροπιαστικό είναι ότι η Γαλλία, η Ισπανία και άλλες χώρες κατάφεραν να εντοπίσουν και αποσύρουν ΟΛΟ το επικίνδυνο ηλιέλαιο μέσα σε 3-5 ημέρες. Εμείς, ένα μήνα, ακόμα το παλεύουμε. Και θα συνεχίσουμε για ολόκληρη την χρονιά σύμφωνα με δημοσιεύματα. Αυτό θα πει επιμονή, υπομονή και αντοχή. Ούτε Duracell μπαταρίες να φορούσαμε.

Πώς να κλέψετε στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Απλούστατο. Βάζετε τα παιδιά σε ιδιωτικό σχολείο! Μετά, όλα θα πάρουν τον δρόμο τους.

Εδώ και μερικά χρόνια, τα ιδιωτικά σχολεία έχουν πάρει την άδεια να συμμετέχουν στις εξετάσεις ως εξεταστικά κέντρα. Οι μαθητές των ιδιωτικών λυκείων δηλαδή, ενώ παλαιότερα έδιναν εξετάσεις «διασκορπισμένοι» σε δημόσια σχολεία που λειτουργούσαν ως εξεταστικά κέντρα, τώρα μπορούν να δίνουν εξετάσεις μέσα στο σχολείο τους. Εκεί, ανεμπόδιστα, μπορούν να αντιγράφουν από τους συμμαθητές τους, από σκονάκια ή και από βιβλία, αφού οι καθηγητές τους, που τους πληρώνει το σχολείο τους, ως επιτηρητές δεν τους συμφέρει καθόλου να εμποδίσουν την αντιγραφή από τους ουσιαστικούς εργοδότες τους, τους μαθητές τους δηλαδή. Επιπλέον, δεν τους συμφέρει καθόλου να μιλήσουν για αυτά που γίνονται στις εξετάσεις, όχι μόνο γιατί θα χάσουν την δουλεία τους όσοι δουλεύουν ακόμα εκεί, αλλά και γιατί κάποιοι από αυτούς τους επιτηρητές, έχοντας αφήσει τους μαθητές να αντιγράψουν (γι’ αυτό και δεν έχασαν την δουλειά τους), έχουν διαπράξει σοβαρότατο έγκλημα. Προς υπενθύμιση, αναφέρω τις καθηγήτριες οι οποίες έχοντας υπακούσει σε εντολές από την προϊσταμένη τους, έβαλαν ψηλότερη βαθμολογία στα υποδειχθέντα άτομα, και όταν αργότερα μετανιώνοντας το καταγγείλανε στις αρχές, άρχισε μια δικαστική περιπέτεια κυρίως γι’ αυτές, λες και έπρεπε να τιμωρηθούν που μιλήσανε!

Βέβαια, στην περίπτωση που μέσα μπουν καθηγητές του δημοσίου ως επιτηρητές, τίποτα δεν εμποδίζει τα ιδιωτικά σχολεία να τους πληρώσουν ένα αξιόλογο ποσό. Εξάλλου, τα κέρδη των ιδιωτικών σχολείων είναι πολύ μεγάλα για να αφήνουν κάποια πράγματα στην τύχη τους.

Και βέβαια, στην περίπτωση που γίνει κάτι τέτοιο, κανένας από τους μαθητές ή τους γονείς δεν θα διαρρεύσει κάτι που να εκθέτει το διαβλητό των εξετάσεων στα ιδιωτικά σχολεία – εξεταστικά κέντρα. Ως ωφελούμενοι δεν έχουν κανένα λόγο να το κάνουν αυτό.

Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να γίνει, μια και χρειάζεται την συμμετοχή και συνενοχή πολλών ατόμων. Ούτε όμως και τόσο δύσκολο είναι.

Σε όλο αυτό το απογοητευτικό σκηνικό, έρχονται να συνεισφέρουν και τα νέα από τις φετινές εξετάσεις. Από τις δέκα παρά τέταρτο το πρωί μπόρεσε ο γράφων να δει τα θέματα στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου παιδείας (www.ypepth.gr). Αυτό, αν συνδυαστεί με την κοροϊδία των μηχανημάτων που διακόπτουν την λειτουργία των κινητών μέσα στην αίθουσα τα οποία μοίρασε το υπουργείο παιδείας (500 για όλη την Ελλάδα), όπως επίσης και με το γεγονός ότι οι εξετάσεις ξεκινούν στις 9:00 και οι μαθητές έχουν την δυνατότητα να εξέλθουν της τάξεως στις 10:30, τότε μπορείτε να φανταστείτε πόσο εύκολο είναι να αντιγράψεις σε έναν θεσμό, τον οποίο όταν έδωσε ο γράφων εξετάσεις, θεωρείτο ο πιο σοβαρός θεσμός στην χώρας μας.

Μια μεγάλη νίκη

Πρόσφατα, το κίνημα των πολιτών, όλων αυτών που πιστεύουν ότι με την συμμετοχή τους θα αλλάξουν τον κόσμο, κατάφερε μια πολύ σημαντική νίκη έναντι των μεταλλαγμένων προϊόντων.

Τα τελευταία χρόνια, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (μη εκλεγμένη από τον λαό), παρείχε αφειδώς την υποστήριξή της στην μεγάλες και πάμπλουτες εταιρείες βιοτεχνολογίας, και προσπαθούσε - ακόμα και με τα νομικά τερτίπια περί ελεύθερης αγοράς και της μη αποδείξεως της επικινδυνότητάς του – να επιτραπεί η καλλιέργεια τους στην Ευρώπη. Και μάλιστα, όταν ορισμένες χώρες (όπως η Ελλάδα και η Αυστρία), αρνήθηκαν να επιτρέψουν την εισαγωγή και νομιμοποίηση της καλλιέργειας μεταλλαγμένων αγροτικών προϊόντων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τις έσυρε στα δικαστήρια.

Παρόλα αυτά, η κοινωνία των πολιτών δεν απελπίστηκε. Αντιθέτως, συνέχισε να αγωνίζεται με πάθος για την διατήρηση της ζωής στον πλανήτη. Με παροχή πληροφόρησης, αποστολή γραμμάτων μέσω συμβατικού και ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, άσκηση πίεσης από την επιστημονική κοινότητα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να μην επιτρέψει την εισαγωγή και καλλιέργεια κάποιων συγκεκριμένων μεταλλαγμένων στην Ευρώπη.

Σφάξε με ν’ αγιάσεις!

Μπορείτε να βρείτε ποιος είναι;

Αφού έσφαξε κάμποσους άλλους (μαζί με τα ετεροθαλή αδέρφια του που ήταν και οι νόμιμοι διάδοχοι του θρόνου) για να πάρει την εξουσία, εξόντωσε αντίπαλους λαούς κατά εκατοντάδες χιλιάδες, διέταξε να κρεμάσουν τον πεθερό του, τους δύο γαμπρούς του και τον γιο του ενός, έπνιξε την γυναίκα του και τον γιο του (που είχε αποκτήσει από την ερωμένη του). Τελικά έγινε άγιος(!).

Πόρνοι !

Η Αγιότατη Εκκλησιαστική Σύνοδος αποκάλεσε την ελεύθερη συμβίωση πορνεία. Αν κρίνω από τα ζευγαράκια που βλέπω στο Αμύνταιο, έχουμε γεμίσει π….νιάρηδες!

Σόδομα και Γόμορρααααα.

Αλλάζω λάδια κάθε 10.000 χιλιόμετρα.

Έτσι μου έχει πει ο μηχανικός μου να κάνω και το τηρώ. Επειδή όμως δεν μου έχει πει ποτέ να αλλάζω λάδια στον εαυτό μου, φροντίσανε κάποιοι για μένα και μου πουλήσανε ηλιέλαιο ανάμικτο με ορυκτέλαιο. Δεν μπορώ να καταλάβω προς τι τόση φασαρία. Πολύ σωστά έπραξαν! Να γιατί:

Τρέχουμε σαν μηχανάκια και δεν προλαβαίνουμε. Ή αλλιώς, τρέχουμε και δεν φτάνουμε. Σοβαρή ένδειξη ότι χρειαζόμαστε λίπανση.

Δουλεύουμε ασταμάτητα σαν μηχανές.

Μας βγάζουν το λάδι οι εργοδότες και η κυβέρνηση.

Νοθεύοντας το ηλιέλαιο με ορυκτέλαιο, μπορώ πλέον άνετα να πιω το αναγκαίο για την επιβίωση στην σύγχρονη εποχή ορυκτέλαιο!

Πολλοί συμπατριώτες μας χρειάζονται λάδωμα για να κάνουν μια δουλειά για μας. Να η ευκαιρία!

Με αυτές τις τιμές στην αγορά, λίγο δύσκολο πλέον να φάει κάποιος και να λαδώσει το εντεράκι του.

Άσε που με αυτές τις τιμές τελειώνει το λαδάκι στο καντίλι μας.

Και η κυβέρνηση, μη δει τον λαό να προκόβει… Κατευθείαν να κυνηγήσει αυτούς που τον ευεργετούν.

Ανθισμένα χρόνια…πέτρινα χρόνια…

Τον Μάη του ’68, άνεμος ελπίδας έπνεε σε όλον τον κόσμο. 40 χρόνια μετά, τον Μάη του 2008, μόνο μιζέρια και ένα μαύρο μέλλον…

Υπάρχουν και καλά νέα.

Τα καλά νέα μας τα φέρνει η ΤΕΔΚ Φλώρινας και ο πρόεδρος της, κ. Ηλιάδης Δημήτριος.

Μια συμπατριώτισσά μας, η συγγραφέας κα. Τσάμη Αντιγόνη, έχει γράψει ένα βιβλίο για τον Μακεδονικό Αγώνα και τους ανώνυμους ήρωες του νομού μας. Και μάλιστα, σε μια εποχή που μας είναι πολύ απαραίτητο και αναγκαίο. Η ανάμειξη της ΤΕΔΚ Φλώρινας σε αυτό το βιβλίο είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Επιχορηγείται η έκδοση με 4.000 ευρώ για την αγορά 1000 αντιτύπων του βιβλίου. Σκοπός της ΤΕΔΚ είναι να αποσταλούν βιβλία σε όλα τα σχολεία της Ελλάδος, και ο εκδοτικός οίκος να στείλει αντίτυπα σε βιβλιοθήκες ολόκληρης της υφηλίου.

Μια πραγματικά συγκινητική ενέργεια, από ανθρώπους που αγαπάνε αυτόν τον τόπο και το δείχνουν έμπρακτα, ειδικά αυτήν την δύσκολη εποχή που δοκιμάζεται η χώρα μας.

Σας ευχαριστούμε.

Και άλλα καλά νέα.

Μια από τις επιχειρήσεις - διαμάντια τουριστικού ενδιαφέροντος της περιοχής μας, το εστιατόριο του Νίκου Κοντοσώρου στο Ξινό Νερό, βραβεύτηκε με τον Χρυσό Σκούφο. Πρόκειται για το βραβείο καλύτερων εστιατορίων σε πανελλαδικό επίπεδο, και είναι το σημαντικότερο βραβείο στην Ελλάδα για εστιατόρια και σεφ. Το εστιατόριο του κ. Νίκου Κοντοσώρου, επιλέχθηκε από ειδικούς γευσιγνώστες που περιοδεύουν στην Ελλάδα γι’ αυτόν τον σκοπό. Συμμετείχαν πάνω από 80 υποψήφια εστιατόρια από ολόκληρη την Ελλάδα και η επιχείρηση του συμπατριώτη μας βραβεύτηκε με τον Χρυσό Σκούφο, έναν από τους τέσσερις που δίνονται κάθε χρόνο. Συγκεκριμένα, ο κ. Κοντοσώρος βραβεύτηκε με τον Χρυσό Σκούφο Ελληνικής Κουζίνας. Μια μεγάλη τιμή για την περιοχή μας. Θερμά συγχαρητήρια.

Εκτός Κιότο η Ελλάδα

Στην συμφωνία του Κιότο για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, συμμετέχουν όλες οι χώρες της υφηλίου πλην των ΗΠΑ και κάποιες ελάχιστες ακόμα χώρες που τις ακολουθούν.

Η χώρα μας, μη έχοντας συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την Συμφωνία του Κιότο, αποβάλλεται από τους μηχανισμούς του Πρωτοκόλλου και οι ελληνικές βιομηχανίες δεν θα μπορέσουν να συμμετέχουν στο εμπόριο δικαιωμάτων αερίων του θερμοκηπίου. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι η χώρα μας είναι η πρώτη και μοναδική στον κόσμο που κατάφερε αυτόν τον άθλο… Και εις ανώτερα…

Τι χαΐρι, περιμένετε από δαύτους;

Ο ένας, θέλοντας να παίξει ποδόσφαιρο με τους φίλους του, φώναξε τις κάμερες να δουν την χάρη του. Τελικά, αυτό που κατάφερε ήταν να τον δουν όλες οι κάμερες να σπάει το πόδι του.

Ο άλλος, αθληταράς και μέγας ποδηλάτης, κόντεψε να μείνει παράλυτος τρέχοντας με 25 χιλιόμετρα την ώρα.

Το έχω ξαναπεί. Η πολιτική έχει πολύ πλάκα. Μέχρι δακρύων ενίοτε.